Kesin kıracaklar seni
Alyoşa dünyada hiç kimsenin onun kötülüğünü istemediğine, sadece istemediğine değil, ona kötülük etmeyeceğine emindi.
-Gitmek mi istiyorsun, Alyoşa?diye bağırdı. Beni ne halde bıraktığını biliyor musun ?içim parçalanıyor, gene karanlıkta, yalnız başıma mı kalacağım?
Sayfa 477Kitabı okuyor
Güneşi göresem de görmesem de onun var olduğunu bileceğim. Güneşin var olduğunu bilmek ise başlıbaşına bir hayattır. Alyoşa'cığım, biricik kardeşim benim, değişik felsefeler mahvediyor beni! Hepsinin Allah belasını versin.
Sayfa 731Kitabı okudu
Dostoyevski'nin yazdığı son söz, büyük taşın (Karamazov Kardeşler'de Alyoşa'nın üzerinde diz çöktüğü ve babasına sarılarak ağladığı taş. Babanın ölümü üzerine arkadaşları ve Alyoşa bu
taşın önünde toplanıyor ve hayatı kutsuyorlar.) önünde konuşan çocukların kutsal barbarlık sözü gürlüyor: "Yaşasın hayat!"
Sayfa 216Kitabı okudu
Dostoyevski "Her şey gelmekte olan yüzyıla bağlı" diye yazdı. Başka şeylerin yanı sıra, Alyoşa ve Ivan'ın anlaşmazlığının nasıl sonuçlandırılacağına dair de bir soru. Dostoyevski'nin kendisi kime hak verdiğini hiçbir şekilde gizlemedi, Şubat 1854'te, Karamazov Kardeşler'i yazmadan çok önceki bir mektubunda "Eğer biri bana İsa'nın gerçekliğini dışında olduğunu kanıtlasaydı ve gerçeklik de İsa'nın dışında olsaydı ben gerçeklikle değil İsa'yla kalmayı tercih ederdim." diye yazdı. İsa'ya inanan Alyoşa, gerçekliğin tebliğcisi Ivan'ın karşısında durmaktadır.
Sayfa 61Kitabı okudu
Sedama…
— Bak Alyoşa, dedi,taze bahar yapraklarını sevecek halim olursa yalnız seni hatırlayarak seveceğim onları.