Çağırsan yine gelirim,
Bir toprağa otururuz.
Belki de bir ağacın gölgesine...
Nefes olur belki kim bilir.
Rüzgârı da ya bir ses ya bir söz
Ama bil ki hep yolun başındayız
Amaçsızca arayan iki nefes...
Amaçsızca gezinen ve dolaşanlar dünyada kaybolmuş olsalar da, meşru olmayan şeyleri, meşrulaştırma yöntemi için yaratılmışlardır.
Gençler, çocuklar her yerde soruyor: "Gelecek için bir öneriniz var mı hocam?" Aslında her insan başka bir dünya olduğu için genel öneri vermeyi sevmem. Ama bazen dayanamayarak, biraz abartıp şunu söylerim: "Bana ders dışındaki vaktini nasıl harcadığını söyle, sana gelecekte ne olacağını söyleyeyim."
Evlatlar, gerçek başarı derslerde ne yaptığınızdan çok ders dışında ne yaptığınıza bağlı. Hayatın size kapılarını açmasını mı istiyorsunuz? O zaman ders dışındaki zamanınızı nasıl harcadığınıza bir bakın. Kafelerde boş boş oturmak, sokaklarda amaçsızca dolaşmak, sosyal medyada saatler geçirmek... Bunlar sizi birer zombiye çevirir. "Ödevlerimi yaptım, daha ne istiyorsunuz?" demek ise, sadece kendinizi kandırmanın bir yolu. Bir de ödev yapmayanlar mı var yoksa
Peki, ne yapmalı? Yazın birkaç hafta bir yerde çalışmak mı? Harika fikir. Sosyal sorumluluk projelerine katılmak mı? Neden olmasın? İhtiyacı olanlara yardım etmek mi? Muhteşem! Bir hobiye yoğunlaşmak mı? Harikulade! Kültürel faaliyetler mi? Kesinlikle! Bunlar sizi besler, geliştirir. Ancak hala sosyal medyada "like" peşindeyseniz, gelecek size yalnızca bir "dislike" atar.
Şimdi, oturun ve bir gününüzü, haftanızı nasıl geçirdiğinizi gösteren bir çizelge yapın. Sonra kendinize on üzerinden not verin. Bakalım hayat size kapılarını ne kadar açıyor? Aynı çizelgeyi ebeveynleriniz için de yapabilirsiniz, ama sonra onların "Ben senin yaşındayken..." diye başlayan uzun, sıkıcı hikayelerine hazırlıklı olun.
“Bütün gün mürekkep şişenizin önünde oturmaktan canınız sıkıldığında, aklınıza gelen her türlü acayip şeyi amaçsızca çalakalem kâğıda dökerseniz, yazdığınız şeylerin sizi deliye çevirmeye yeteceğini göreceksiniz."
Andrey Tarkovski