İnsan, başarıyı öncelediğinden beri zirveye aşık. Tek olmayı, önde olmayı, benzersiz olmayı,hatasız-kusursuz-mükemmel olmayı, yönetmeyi,emretmeyi, hükmetmeyi isterken yalnızlaştığının, kendine yabancılaştığının farkında değil. Dünya küresel bir laboratuvara döndüğünden beri öncesizleşmenin, sonrasızlaşmanın sıkışıklığında, insanlığın en küçük yapı taşı olarak inceleniyor sosyal mühendislerce insan.İnsanı da atom gibi parçalıyorlar. İnsanın içindeki sonsuzluk aşkını sadece dünyaya çevirmenin, dünya ile sınırlamanın yollarını arıyorlar. Anlamsızlığın, amaçsızlığın,hiçliğin zemininde "özgür" bireylerle saldırıyorlar. "Öz"ümüze kastediyorlar.
09.01.2023