bir gün ansızın yiter dostlar ve sevgililer
etin ve kemiğin sıcaklığıyla solar sevdalar
ah canım aristophanes
barışı ve eşek arılarını hiç unutmuyorum
ölümü de bir giz gibi tutuyorum içimde
ölümü tanrıya saklıyorum
çünki hüznü hüzün besler yalnızca
Okur Takip Önerileri
acıyla büyütüyorum aşkımı
bir gün bana sevilmeyi öğretecek
sabah
taşıyarak bir celladı odama
aşkımın ve bırakılmışlığımın celladını
hüznümle ve çirkinliğimle yargılamadan beni
tanıdığım bir ölümle tehdit ediyor
yalnızlık her sabah öldürüyor beni
Acı
yaşamak
bizim en eski çağlardan kalma yanık türkümüz
öylesine kısık ki sesimiz
ne duyurmasını ne söylemesini biliriz
güzelleşip bir sevginin göğsüne yatmak biraz
biraz yorgun biraz korkak bir insan sevmek biraz
dayayıp sırtımı gecenin duvarına
bir ölünün ağzını dudağını öpmek bjgaz
yalnızlığımdan yalnızlığım yalnız
her şey ne kadar olabilir meraklanıyorum
yüzüme dokundukça tırnaklarım kanıyor
geceyi çarmıha geriyorum kimseler tapmıyor
kendimi koparıyorum kendimden
yetişemiyorum.
