Sizlerden bu kareye bir şiir bir küçük hikaye veya bir anekdot artık aklınıza ne gelirse bekliyorum..
Hadi gösterin bakalım kaleminizi
Oğuz Atay. Tutunamayanlardan küçük bir anekdot.
“Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım, kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım.”
Bu satırları herkes illa bir yerde görmüştür veya duymuştur. Peki hiç düşündük mü? Oğuz Atay neden bunu söylemiş veya yazmış?
Belki de hiç resim asmamak daha iyidir. Neden derseniz. Şöyle anlatayım Siz ileride yanlış insanlarla biriktirdiğiniz anıları hatırlamak ister miydiniz?
Sizin yerinize ben cevap vereyim tabii ki hiç bir insan bunu istemez ve o zamanlarının boşa gittiğini düşünür. Keşkelere boğulur. Keşke o insanı tanımasaydım. Keşke ona o kadar değer vermeseydim... Bu keşkeler uzar ve gider.
Bu yüzden bir insan nasıl mutlu ve huzurlu hissediyorsa onu gerçekleştirmelidir. Hayatı sürekli dolu yaşayayın diye sürekli bize empoze yapılıyor. Peki sürekli kendimizi bir şeylerle meşgul edersek önümüzdeki gerçekleri nasıl göreceğiz?
Bunları neden kimse söylemiyor?
Hiç düşündünüz mü?
Bence tam vakti. Yanınıza bir kahve veya çay alın ( bunu neyi sevdiğinizi bilerek hissederek yapın) ve düşünmeye başlayın. İyi düşünmeler...
İhtiyarlar için :)))
Bu fotoğrafı görünce ilginç bir anekdot geldi aklıma: Bir gün babası küçük oğlunu sırtında gezdirirken çocuk çok mutlu olmuş olmalı ki babasına “ben de seni bir gün sırtıma alacağım baba” der. Babası şöyle cevap verir: “Alamazsın oğlum! Çocuklar babalarını hayatta bir kez sırtlarında taşırlar, o da TABUTA konulduğunda...”
Farkında mısınız; yılların geride bıraktığı sıradan eşya(lar) “antika” olarak anılıp nadide eser bağlamında “baş tacı” edilirken, aynı durumdaki insan ise “yaşlı” nitelemesiyle “baş kakıncı” edilir.
Hayatın girdabında yaşadığınız bunca sergüzeştlerden sonra mahzendeki yıllanmış şarap, ya da antikacıdaki bir taş plak kadar dahi değerinizin olmayacağı düşüncesi, açık söylemek gerekirse insanı hüzünlendiriyor bazen.....
-adem doğantemur-
Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
31 Mart Seçimlerine Dair Anekdot
Dün akşam ki neticelenen seçimlerden sonra oluşan ahvâl-i bu 2 resim gayet güzel özetliyor anlayana ...
1.resim 
İsmet Özel 'şn kurmuş olduğu İstiklal Marşı Derneği amblemi
2.resiö Ankara Hamidiye Çeşmesi 19.yüzyıl sonu
Hoş bir anekdot
Dün tedavisi biten bir hastam, teşekkür etmek için bir sürü kitap hediye getirmiş bize...
Hemen Dostoyevski' ye gitti elim. Başladım...
Kitap hediye eden insanların tükenmediğini görmek hem günümü güzelleştirdi hem de umudumu tazeledi. Var olsunlar... 📖📚📕🍀🙏🏻
Bir Arzu Önerisi
“Özgünlük” ve “yeni”nin sürekli övüldüğü bir çağda, detaylarda ne kadar ayrışsak da, temelde birbirimize çok benziyoruz. Sadece birbirimize benzemekle kalmıyoruz; bizden önceki nesillerden de o kadar farklı değiliz. Teknolojinin ve modernitenin getirdiği tüm yeni imkânlara rağmen birçok alışkanlığımızdan vazgeçemiyoruz. Benzer durumlarda benzer
TİCARİ AHLÂKA DAİR BİR ANEKDOT - MALIN GERÇEK DEĞERİ
Sahabeden Cerir b. Abdullah bir gün, gerçek değerini bilmediği için atını 500 dirheme (gümüş para) satmak isteyen kişiye, bunun 800 dirhem ve daha fazlası bir fiyat edeceğini fakat kendisinin ancak 800 dirhem verebileceğini söyler. Etraftan, neden 500 dirheme almak varken, bunu söyleyerek fiyatı yükselttiğini soranlara,
"Biz, alış verişte hile yapmama ve bildiklerimizi söyleme konusunda Resulullah'a söz verdik" diye cevap verir.
Rabbim bu bilinçle yapılan ticaretlerin sayısını artırsın... (Âmin)
Gündeme dair anekdot
Ortadoğu'nun en sakin dönemi Osmanlı hakimiyetindeki dönem
Onda da safevilerle savaş ve isyanlar vs oldu ama bunlar son 110 yılda olanların çeyreği etmiyor
(1. dünya savaşını genel olarak alırsak)
anekdot
Özgürlük naraları atıp da kendi nefsinin arzularına tek söz dahi geçiremeyen kişiden daha esir kim olabilir.
Misal canından geçmelerine rağmen Ramazan’ı coşkuyla karşılayan Gazze halkı mı daha özgür.
Yoksa rabbinin rızık konusunda eman vermesine rağmen gelecek kaygısıyla yanıp tutuşan ve iftar sofralarını şuursuzca doldurup taşırtan bizler mi ?