Ergenler, beyinlerinde çok fazla şey olup bittiğinden ve hızlı bir şekilde çok fazla şey öğrendiklerinden, ebeveyn ve kardeşlerinden daha fazla uykuya ihtiyaç duyarlar. (…) Uyku gün içinde yaşadığımız deneyimleri anımsama ve öğrendiğimiz tüm yeni bilgileri hatırlamammızı olanak tanıyan bir tür tutkaldır. Uyku bir lüks değildir. Hafıza ve öğrenmenin uyku sırasında birleştiği düşünülür. Bu yüzden, uyumak ergenler için nefes almak ve yemek yemek kadar hayati önem taşımaktadır.aslında uyku ergenlerin iştahlarını açarak daha iyi beslenmelerini sağlar. Ayrıca stresle başa çıkmalarına da yardım eder.
Sayfa 102Kitabı okudu
GİRİŞ
Eski ruhbilimciler, insandaki dış duyulardan başka beş de iç duyu kabul ederlerdi. Bunlar bellek (hafıza), sezgi (vahime), imgelem (muhayyile), anımsama (müzekkire) ve düşünme (mütekkire) idi. Bu beş duyu bir ortak duyuda (hiss-i müşterek) birleşirdi.
Yapı Kredi Yayınları, Beşinci Baskı Eylül 2004 [ISBN: 975-363-475-7]Kitabı okuyor
Yaza unutma mevsimi , diyorum ben... Kışa anımsama.
Sayfa 204
“Beyin kavramla onu söze dönüştüren gösterge arasındaki bağlantıyı büyük bir hızla sağlayabildiği gibi çağrışım anımsama gibi işlemleri de büyük bir çabuklukla yerine getirme mükemmeliyetine sahiptir.”
Sayfa 54
Kendi asla yaşamayan halk, ölüleri gerçek dışı kabul ettiği canlılardan daha canlı olarak benimsiyor, halk, yeniden anımsama ibadetidir.
Sayfa 46Kitabı okudu
Ahlaki bir varlık olarak insana bellek, anımsama bahşedilmiştir ve bunlar, içimize tatmin edilmemişlik, hoşnutsuzluk duygularının tohumları ekerler. Anılar bizi saldırıya açık, acı çekmeye yetenekli hale getirir.
Düşünün bir, bir kadın mıdır,
Saçları, adı olmayan
Artık anımsama gücü olmayan
Gözleri boş ve bağrı soğuk
Kışın bir kurbağa gibi.
Stern, çocukların anımsayıcı (evocative) bellek kapasitesinin üç ay gibi erken bir yaşa dayandığını vurgulamaktadır. En erken anımsama yaşı ise diğer araştırmacılar tarafından genellikle dokuz ve on iki ay olarak bildirilmiştir.
Sayfa 32
Bir boğuntu duygusu, tam şuramda
Herkesten yapılmış bir karar kadar sıkkın
"Bu muydu" sorusunun cevabından yıkıcı
Can çekişen bir unutuş, bir anımsama pıhtısı
Azadlı bir köle sevincine çeviriyor yüzünü
Kalbim cümlemi ta başa bağlarken
Aklım ölümden özürler buluyor yaşamaya...
Sayfa 122 - Kırmızı Kedi Yayınları 12. BasımKitabı okudu
