biranı
insanlar artık birçok şeyi anımsama gereği duymuyor bu durum anı biriktirme alışkanlığını da ortadan kaldırıyor Bir zamanlar benim fotoğraf çekme tutkum vardı bir sürü fotoğraf çektim çoğunu da kitaplarımda kullandım sonra birdenbire Fotoğraf çekmeyi bıraktım Çünkü Fotoğrafını çektiğim şeyler Üzerinde hiç düşünmediğimi ve bir süre sonra onları anımsama gereği bile duymadığımı fark ettim yaptığım sadece Elimde bir makine ile dolaşıp deklanşöre basmaktı Bu da bana pek anlamlı gelmiyordu😏
''Anımsama ile uyanış arasında son derece sıkı bir bağ vardır..''
"Anımsama bir buluşma şeklidir, unutmaksa özgürlük.."
Anımsama bir buluşma şeklidir.
Unutkanlıksa özgürlük.
Ve bu bir yaşam .. Bazı başarılar ve bazı hayal kırıklıkları..
**Birikim var. Sorumluluk var. Ve bunların ötesinde, kargaşa var. Büyük kargaşa var.
Bir Son Duygusu
Bir Son Duygusu 
Julian Barnes e 2011 yılı Man Booker Ödülü’nü kazandıran romanıdır.
Pek çok defa övgü incelemeleri okuduğum bu kitabı beğendiğimi ve merak ile okuduğumu, kısa bir kitap olmasına rağmen, akıcı bir üsluba sahip olmasına rağmen düşünce ve kurgu
Henüz var olmayan biri her şeye karşı kayıtsızdır, dolayısıyla ölen kişi de öyle. İkisi de bir hiçtir, ikisinin de bilinci yoktur, ilki önceden hayatını hissedemezse ikincisi de ona hiç sahip olmamış gibi bir şey anımsama yetisine sahip değildir. İkisi de aynı düzlemdedir, ne vardırlar, ne bilirler, bunu kabul etmek zor olsa da.
Sayfa 83 - Yky
Bildiğini anımsama yeteneğini yitirmişti...
“Eski ruhbilimciler, insandaki dış duyulardan başka, beş de iç duyu kabul ederlerdi. Bunlar bellek (hafıza), sezgi (vahime), imgelem (muhayyile), anımsama (müzekkire) ve düşünme (müfekkire) idi. Bu beş duyu, bir ortak duyuda (hiss-i müşterek) birleşirdi.”
Kim bilebilir
Bellek denilen şey esrarlar dolu bir garib lunapark işte..Bazı olaylar bize olduklarından daha büyük ya da daha küçük ya da daha renkli görünüyorlar.Hatta bazen hiç olmamış olayları,hatta insanları anımsadığımızı sanıyoruz.Belki de uydurduğumu ya da kurguladığımı sandığım öykülerin bir çoğu gerçekte yaşayıp da unutmuş olduğum şeyler.Ya da tam tersi...Belki de her şey büyük bir anımsama anındandan başka bir şey değil.Bunu kim bilebilir ki?
Sayfa 28 - CanKitabı okudu
