Nehirlere karışan zehirli atıklar gibi
Ağır ağır akarak kanıma karışmakta
Yokluğun..
Hiç sormadım,
Neydi başka elbiseler içinde bulduğun
Aynı askıyla dolaba kaldırılan
İki güzel yelektik biz
Güveye benzer bir şey oldu suskunluğun
Anladım ki..
Bugünki acımı dile getiremediğim için yazmak istiyorum arkadaşlar.
Bugün İsrail'e destek veren mekanların önünde kuyruk olduğunu gördüm, bütün bedenimce, insanlığımca utandım onlar adına. Yüzlerine tükürecek kadar bile değmeyeceklerini anladım. Ve düşündüm, empati yapabilselerdi Müslümanlığın sadece kimlikte yazabilecek bir kelime olduğunu bilmezlerdi.
İnsanların, türkistandaki, yemendeki ve gazzedeki kardeşlerimiz için yapılan katliamları görmelerini kusura bakmayın saygıyla onaylamıyorum.
Tam tersine utanıyorum.
Bu akşam anladım ki, bir insan diğer bir insana bazen hayata bağlandığından çok daha kuvvetli bağlarla sarılabilirmiş. Gene bu akşam anladım ki, onu kaybettikten sonra, ben dünyada ancak kof bir ceviz tanesi gibi yuvarlanıp sürüklenebilirim.
Çok kötü bir zamanda tanıdığım en doğru bir insanın (artık hem uzak hem eski)benim için yazdığıı yazı.. Bana ilk attığında pek anlam verememiştim .. Hayatımın konumuna koymam gerektiğini biraz geç anladım.. B.
bu akşam anladım ki, bir insan diğer bir insana bazen hayata bağlandığından çok daha kuvvetli bağlarla sarılabilirmiş. gene bu akşam anladım ki, onu kaybettikten sonra, ben dünyada ancak kof bir ceviz tanesi gibi yuvarlanıp sürüklenebilirim.
Sonra , herkesin akıllı olmasını beklemenin , çok uzun süreceğini anladım Sonya. Birde bunun hiçbir zaman gerçekleşmeyeceğini... İnsanların değişmeyeceğini, onları değiştirebilecek kimsenin bulunmadığını ve bunun için çaba göstermeye değmeyeceğini.
Benim için yarış hayatın ta kendisiydi ve ne kadar çok envanter çıkardıysam, gelecekteki b*ktan olaylara ne kadar hazır olduğumu daha iyi anladım. Hayat beni ateşe atmış, dışarı çıkarmış ve defalarca dövmüştü...
“Kafama bir düşünce saplandı: Yaşamımda ilk kez, onca şair tarafından dile getirilen, onca düşünür tarafından nihai bilgelik olarak ortaya konan gerçeği gördüm. Gerçek: İnsanın özleyebileceği nihai ve en yüksek hedef, sevgidir. O anda, insan şiirinin ve insan düşünce ve inancının vermesi gereken gizin anlamım kavradım: İnsanın sevgiyle ve sevgi içinde kurtuluşu. Dünyada hiç bir şeyi kalmayan bir insanın, kısa bir an için de olsa, sevdiği insana ilişkin düşüncelerle ne kadar mutlu olabileceğini anladım.”
Açlığı seversen sana üç oruç
Yarım lira borcum vardır ver Allah
Namerd kapısına eyleme muhtaç
Kerem eyle şu işimi gör Allah
Bir vakit kulunu koymazsın darda
Bir anda keşfolur yetmiş bin perde
Sen varken ahvalim demem bir ferde
Yok değil ya hazinende var Allah
Sana layık rahmetine garg etmek
Bizlere de lazım oldu fark etmek
Görünmezden sebebini halk etmek
Yok şerikin haşa sensin bir Allah
Sürekci zalimdir bilmez amanı
Fark ettim liradır dini imanı
Anladım soyacak sako tumanı
Dardan kurtaracak bir Allah
Sırrı hikmetini kıldım temaşa
Birliğini inkar etmeyiz haşa
Kafir de yalvarsa boş salman boşa
Ruhsat da bir kemter derbeder Allah.
AŞIK RUHSATİ