hâlâ rüya gibi geliyor...
Şu ana dek kendimi anlamış değilim! Bütün bunlar bir rüya gibi geçti...
Sayfa 119Kitabı okudu
Hale anlamış değilim ailem benden ne istiyor acaba ölmemi istiyorlar...
Bu başıma gelenleri hiç anlamış değilim... Sen de başıma gelsene...
Balıkesir'deki olay hakkında bir şeyler söylemek istiyorum. 20 yaşında ekmeğinin peşinde koşan bir üniversiteli genç bir cani tarafından öldürüldü. bu cani, hapis cezasına çarptırıldı. Peki bu hapis cezası caydırıcı mi yoksa bir ödül mü? Bana göre bir ödüldür. Nasıl olsa ekmeği ve suyu hazır olacak ve rahat bir şekilde yatacaktir. Linç yemeyeceksem İslami hükümler olsaydı ne olurdu? Bu caniye kıssas uygulanirdi ve bunun gibi birçok ( insanlıktan nasibini almayan kişi) bu canice fiile yönelmezdi. Peki neden bu caydırıcı cezalara karşı geliniyor? Anlamış değilim. Toplumun inşası üzerine bazı cezai kurallar degismedikce maalesef bu tür olaylar yaşanacaktır, kimse de hapis cezasından cekinmeyecektir.
Beni derinden rahatsız eden sokakların dehşet verici boşluğuydu. Bütün o lanet evler, hepsi birbirinin aynı, hepsi boş ve iç karartıcı. Ayağının altında güzel kaldırım taşları, sokağın ortasında asfalt, harikulade– korkunç–zarif kahverengi kumtaşından bina girişleri; fakat yine de insan bütün bu pahalı malzemenin arasında bir ekmek kırıntısı arayışıyla bütün gün ve gece yürüyebilirdi. Bana koyan buydu. İşin münasebetsizliği. İnsan eline bir yemek çanı alıp, ‘'Dinleyin, millet, benim karnım aç. Var mı ayakkabısını boyatmak isteyen? Var mı çöpünün çıkarılmasını isteyen? Var mı atık su borularının temizlenmesini isteyen?” diye bağırabilse... Sokaklara çıkıp onlara bunu net bir şekilde duyurabilse... Fakat hayır, ağzını açmaya cesaret edemezsin. Sokakta birine karnının aç olduğunu söyleyecek olsan adamın korkudan ödü patlar ve kaçmaya başlar. Bunu asla anlayamadım. Hâlâ da anlamış değilim.
Sayfa 148Kitabı okuyor
' Mutluluk ve hoşnutluk duyguları doğamızda vardı' Bu cümleyi bugün yeni başladığım bir kitapta okudum ve okur okumaz aklıma şu geldi , madem doğamızda mutluluk ve hoşnutluk duyguları var. Peki yaşadığımız bu dünyada insanlar neden budenli acımasız ve kötü. Onlar mı kötü olmaya zorlanıyor , yoksa kendilerimi kötü olmak istiyor. Bunu hâlâ anlamış değilim..
Bir ilahiyatçı olarak nahiv dersini yapamamak :((
Bu nasıl ders anlamış değilim sayısal dersleri yapamadığım gibi bu dersi yapamıyorum yaklaşan finaller beni daha da endişelendiriyor:((