Alıntılar
“Bazen anlaşılamamak da güzeldir. Anladığınız ve anlatabildiklerinizin kıymetini anlarsınız. Dualar eder kendinize yönelirsiniz..
Gecenizi gündüzünüze kattıklarınızın, doyumsuz ve iftiracı kötü kalpli insanlara dönüştüğünü görüp şükredersiniz. Sevmeyi ve sevilmeyi hor görüp haksızlığa uğramışlığınızı yansıtan insanlar olduğuna şahit olursunuz.
Bu insanlara para ve kariyer için neleri sattıkları sorulsa saatlerce konuşup anlatırken; kişilik ve haysiyetlerini promosyon olarak verdiklerini söylemezler, söyleyemezler…”
İntihar ettikten sonra "Şiir yazdığını bile bilmezdim. Bir kenarda pıtır pıtır bir şeyler yazardı" diyen eşine bir şiirinde; "Yabancıların en yakınıydın sen!" diye seslenmişti Nilgün Marmara. Anlatamamak değil ölüm. Ölüm artık anlaşılamamak...
Anlaşılamamak, birbirine en yakın iki insan arasındaki derin bir uçurummuş...
Sigaradan daha zararlı aslında anlaşılamamak ama kimse bundan bahsetmiyor.
Anlaşılamamak..
Hiçbir şey bilmeyen, hiçbir şeyi sevemez. Hiçbir şey yapamayan, hiçbir şey anlatamaz. Hiçbir şey anlamayan, değersizdir. Oysa anlayan kişi aynı zamanda sever, farkına varır, görür. ... Bir şeyin aslında ne kadar bilgi varsa, sevgi de o kadar büyük olur. ... Tüm yemişlerin böğürtlenlerle aynı zamanda olgunlaştığını düşleyen kişi, üzümlere ilişkin bir şey bilmiyor demektir.
PARACELSUS
Sayfa 17 - Say YayınlarıKitabı okuyor
Anlaşılamamak...
Hafifledikçe hafifledi, saydamlaştı, kendi evinin içinde saydam bir hayalete dönüştü.
Sayfa 79
21. yüzyıldayız ve bence kardeş aynı evde doğduklarına değil, aynı duyguyu paylaşabildiklerine denmeli artık. Anlaşılamamak bu kadar her eve girmişken...
Sayfa 135 - Destek Yayınları
Anlaşılamamak
Beni hiç kimse anlamadı
Bir tek sen anladın
Sen de yanlış anladın
Zaten Ademden beri
Yanlış, doğruyu hiç anlamadı
KK
Zordur kadın olmak, Her an kırılıverecekmiş gibi yaşamak!
Herkesin yerine her şeyi düşünüyor olmak ama herkesçe çokta umursanmamak!
Bir türlü anlaşılamamak,
Hep bir şeyleri istemekle suçlanmak! Onca kalabalığa rağmen yalnız olmak ve sadece içindeki çocuk tarafından sarılmak!
Anne olmak, eş olmak,
Her şey olmak, bir varlığıyla bin parçaya ayrılmak!
Bütün bunların yanında içindeki çocuğun elinden tutup O'nu da yaşatmak’
Zordur kadın olmak;
Hep bir şeyleri, birilerini toplamak zorunda kalmak!
Güçsüzlükle suçlanmak ama her zorlukta sığınılan liman olarak var olmak!
Ve bu tezat duygular arasında yinede ayakta kalarak yaşamak!
Zordur kadın olmak,
Her gün bir şekilde kırılmak buna rağmen tüm parçaları bir arada tutmak!
Kalbi kırılır, umudu kırılır, hayat yada biri kırmazsa tırnağı kırılır, saçı kırılır!
Ama kırılır;
Allah vergisi olmalı bu kadar çok kırılırken; hep ayaktadır hep tek parçadır! Çok şeyleri saklar içinde, bilir belki de anlatamayacaktır kimselere!
Onca kalabalığa rağmen ;
Bu yüzden yalnızdır bütün kadınlar belki de!
"-Ah bu anlaşılamamak, takdir edilmemek endişesi olmasa..."
Sayfa 74 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
