Bir romanda;
Adam, sevdiği kadın hakkında şöyle bir cümle kuruyor: “Bu kız, kendim olmam için; bende eksik olan tek şeydi.”
Muhteşem bir anlatım..
Sevgide iki artı ikinin dört olması için; bazen önce beş oluyor.
Düşündürüyor, sarsıyor, eşittir sonra koyuyor ve dört dörtlük gülümsemeye değiyor.
Sanılıyor ki; herkes aynı travmaları yaşıyor. Bazen hayat; yanlış kişiye kanmamak adına;doğru kişiye tekrar inanman demek oluyor. Çünkü o doğru insan, getirdiği yanlışı; senin doğrunla eliyor, senin sevginle eriyor ve sana kendi kalıbıyla geliyor..