Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Şu üç şey sabırdandır :
"Musibetinden kimseye bahsetme, acılarını kimseye anlatma ve kendini temize çıkarmaya çalışma..."
Süfyan-ı Sevri
“Hayatta nasıl kaldığını kimseye anlatma.”
Sayfa 9Kitabı okuyor
Kendin hakkında asla başkalarına çok fazla şey anlatma.
Unutma ki
Kıskançlık zamanlarında
Körler görmeye
Dilsizler konuşmaya
Sağırlar duymaya başlar...
Kuşlar geçecek damların üstünden
Kuşlar konacak damlara
Kanat seslerini duyup uyanırlarsa
Gene kuşlarla uyusun çocuklar
Olanı biteni anlatma
Hiç görmediğim şey bu
Kurdun gözü yılmış sürüden
Elmanın yarısı soğuk, yarısı sıcak
Ağulu bitkilere dolanmış salkım
Güneşten yağmur boşanacak
Yetsin demir çağının beyliği
Yeni bir gün başlıyor demek
Yeryüzünde korkusuz yaşamak
İki milyar kişiye bir dünya
İki milyar kişiye iki milyar ekmek
Yazık olur bu düş yarı kalırsa
Barış günü insan hakkı yenirse
Köroğlu'nun sözü dinlenmelidir
Sivas ilinin Banaz köyünden
Pir Sultan Abdal dirilmelidir
Ah günüm yetse görmeye seni
Seni övmeye gücüm yetse
Barış çağı, altın çağ
Son ozanı ben olayım bu özlemin
Bu özlem bitse
Öncelikle kitap gerçek anılardan oluştuğu için çok hoşuma gitti. Kurmaca metinlerde abartılar ya da gerçeği saptırarak anlatma durumları olabiliyor ama gerçek kişilerin kendi hayat hikayesini anlattığı kitaplarda bu daha az karşılaşılan bir durum bu yüzden de çok kıymet veririm. Ve tarihi bir vesika olduğu için de ayrıca kıymeti vardır.
Neyse konusuna geçersek ; Ercan Kesal'ın yaşadığı, etkilendiği, hayatını şekillendiren gerçek hayat hikayesini küçük anekdotlar şeklinde okuyoruz. Gerçek olması fazlasıyla can sıkıcı ama bir yandan da bunları kabul edip düzeltmeye ihtiyacımız da var...
Kitabı okurken yıllar önce okuduğum 
Şükrü Erbaş ın "Köylüleri niçin öldürmeliyiz?" şiirini hatırladım. Bu şiiri ilk okuduğumda hatta Şükrü Erbaş 'ın düşmanı olmuştum :D İnsanları niçin böyle zan altında bırakıyor diye. Daha sonra da hak verdim. Az bile söylemiş. Öğrendikçe anlıyor insan. Bu kitabı okuyun ne demek istediğimi ve ne demek istediklerini(Şükrü Erbaş, Ercan Kesal, ve daha birçok kişi) daha iyi anlayacaksınız. Kesinlikle öneriyorum.
Kitabın özeti olduğunu düşündüğüm şiiri ekliyorum son olarak: youtu.be/3p7ChJywv9k
Konuşamayan bir canlının derdini anlatma şekli ağlamaktır
… nasıl konuştuğumuz nasıl hissettiğinizle doğrudan ilintilidir, çünkü dünyayı anlatma biçimimiz onu ilk başta nasıl algıladığımızı bir ölçüde yastabilmelidir.
Sayfa 89
Yıkıcı dedikodu, yeterince veri olmaksızın yapılan düşmanca yorumları gerçekmişçesine anlatma biçiminde görülebilir. Ama bu, bazen öylesine ustalıkla maskelenmiştir ki, konu edilen kişiye yakınlık duyuluyor ya da onun için kaygılanıyorum, hatta bazen onu methediyormuş görüntüsünde yapılan konuşmalarda, üstü çok kapalı bir biçimde gerçekleştirilir.
Sayfa 62Kitabı okuyacak
Saf rikkat ve diyet:)
Muhammed b. Vasi şöyle der: Bir kimse az yemek yerse kavrayışı artar ve kavradıklarını başkalarına da anlatma yeteneği artar. O kişi saf ve rikkatli olur.
Ekmek Mi Varoluş Mu?
Bin yıldır varoluş davasını ekmek kavgasının çok üstünde yaşamış bir toplumu, tarihsiz, geçmişsiz, onursuz bir toplummuşçasına dile getirmeye imkan yoktur. İsterse o toplum gerçekten aç olsun, onun açlığında tarihin sıkıntısı vardır. O, ekmeğin içinde bile tarihe acıkmışken, tarihini bile ekmeğe acıkma şeklinde anlatma, bu toplumu anlamama ve onun ruhu ile gerçek bir bağ kuramama demektir. Hatta böyle bir bağ kurabilmenin bütün imkanlarını da kaybetmek demek.
Sayfa 114Kitabı okuyor
Bilinçsiz Duyular
Bence en dayanılmaz, en korkunç durum uyanık olup da azap çeken bir ruhun duyduğunu anlatma olanağını bulamamasıdır.
Sayfa 59Kitabı okuyor
