“Ben hastayım, çok hasta,” dedi umarsız bir hareket eşliğinde. “Şu ana kadar hastalığımın ne kadar ilerlediğini anlamamıştım. Bir şeyler uçup gitmiş benden. Hayattan hiç korkmamışımdır, ama bir gün hayata doyabileceğimi hiç hayal etmemiştim. Hayat beni o kadar doyurmuş ki hiçbir şeye arzu duymuyorum. Duysaydım, şu anda seni istemem lazımdı. Ne kadar hasta olduğumu anlıyor musun?”
Sayfa 462Kitabı okudu
"Şair o cümleyi yazarken ne demek istemiş? Kuş ölümlüdür, sen uçmayı hatırla derken?"
"Kuşlar da bizim gibi fanidir, elbet ölecektir oğlum. Önemli olan yol değil, yolculuktur. Bir yere varmaktan çok, o yere nasıl vardığın önemlidir. Anlıyor musun? Hayat da bir yolculuk değil midir? Bir insanın yaşayıp yaşamadığından daha önemlisi nasıl yaşadığıdır, yaşadığı müddetçe neler yaptığıdır."
Sayfa 59Kitabı okudu
“Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor. Bu nedenle beynimin her hareketinde düşüncelerim acıyor, anlıyor musun?”
Hayat da böyledir, Mefharet, hayat da böyledir. Çaresizlik ve tehlike ânları vardır ki, o zaman çırpınmaya ve haykırmaya gelmez. Batar insan ve boğulur. Marifet o ânları geçirmektir. Sonrası gittikçe kolaylaşır. Kadere teslim olmak lazımdır o ânlarda. Menfi, miskin, âciz bir tevekkül değildir bu. Anlıyor musun? İsyanın tekniğidir. Yani sabırdır. Müspet, enerjik, hedefli, iyimser bir sabır.
Sayfa 101Kitabı okudu
…anlıyor musun
At vuruldu; içim paramparça Rüveyda
Gölgelerin ardına sakladım kusurunu
Sen orda kayıtsızca gülümsüyor gibisin
Ben burda damla damla eriyip akıyorum
Yine de çiğnetemem kimseye gururumu
İstenmediğim yeri sessizce terk ederim
Hatıra kalsın diye bırakır da ruhumu
Mahzun bir derviş gibi boyun büker, giderim...
Vesselam
Sayfa 40 - Rüveyda...
Şu meşhur eski deyişi biliyor musun? 'Yoksulluk kapı dan girince aşk pencereden uçar.' Çoğu insan hep yanlış anlıyor. Bu, erkeğin parası bittiğinde kadının ondan ayrıldığı anlamına gelmez. Şu demek: Bir adamın parası bittiğinde... kalbini kaybeder, değersizdir. O kadar zayıflar ki gülemez bile, garip bir aşağılık kompleksine kapılır, çaresiz kalır ve kadını kendinden uzaklaştıran o adam olur. Bu noktada yarı delirir ve uzaklaşana kadar itmeye, itmeye ve itmeye başlar En azından okuduğum bir kitapta öyle yazıyor. Üzücü, deği mi? Ne yazık ki bu duyguyu çok iyi biliyorum.
Sayfa 52Kitabı okuyor
