Birçokları anlamayacak olsa da anlatmak zorunda olduğumuz, gecemizi gündüzümüze katarak insanlara hatırlatmakla yükümlü olduğumuz şeyler var. Her ne kadar menfi duyguların coştuğu bir hengâmda, akıl ve analiz gözden düşse de bir okuyan, bir lahza olsun üzerine düşünen birileri olur diye anlatmamız gereken şeyler var. Zira menfi galeyan, tarih
Eski Türklerde kardeşin dul kalan karısıyla veya üvey anne ile evlenme geleneği (leviratus), toprağın veya malın bölünmemesi açısından ekonomik bir özellik taşımakla beraber, burada imparatorluğun parçalanmaması gibi siyasî bir gaye güdülmüştür. Bu konuda en eski Çin kaynağı Shih-Chi şunları nakletmektedir: "Chung Hsing Shuo Han sülalesinin elçilerinden bazılarına, 'Hunlar için savaş büyük bir şeydir. Yaşlı ve zayıf olanlar savaşa katlanamadıkları için lezzetli yemekleri kuvvetli kişilere veriyorlar. Bu, devletin müdafaası içindir. Ancak bu şekilde babalar ve oğulları uzun süre kendilerini koruyabiliyorlar,' dedi. Çin elçileri bu defa, 'Hunlar ana baba ve çocuklar hep aynı çadırda oturuyorlar. Babaları öldükten sonra oğulları, üvey annelerini alıp kendilerine zevce yapıyorlar. Kardeşlerden biri ölünce bir diğeri onun karısını alıyor,' dedi. Chung Hsing Shuo da onlara, 'Bir devletin idaresi bir insanın vücudu gibidir. Baba ve kardeşleri öldükten sonra onların eşleri kendilerinin eşleri oluyor. Çünkü soylarının yok olmasını istemiyorlar. Hunların ilişkileri karışık olmasına rağmen nesillerini ve kabilelerini böyle devam ettirebiliyorlar, cevabını verdi.."
Sayfa 55 - Kronik KitapKitabı okudu
Hunlarda hükümdarların birden fazla kadınla evlenme adeti bulunduğu anlaşılıyordu. Fakat, toplumun diğer erkekleri tek kadınla evlenirdi. Bir başka önemli nokta baba öldüğünde dul kalan üvey anne ya da yenge ile evlenme adetidir. Aslında bu daha çok baba ölünce başsız kalan aileyi bir çatı altında toplama geleneğidir. Sağ kalan eşin eski soyuna dönerek mal hissesini birlikte götürmesi ve böylece iş gücünün de eksilmesi önlenmek istenmiştir. Diğer taraftan dul kalan kadınların bu sayede korunmasız bırakılmamış olması da unutulmamalıdır. Hunlarda kabile dışından kişilerle evlenildiğini, bir tür egzogaminin bulunduğunu biliyoruz. Yani akraba evliliği geleneği yoktu.
KARŞI EVİN ANNESİ
Sen iki ters bir düz kırgınlıklar örerken beş numara şişle
Yumuşacık kakaolu kekler yapardı karşı evin annesi
İmrenirdim
Mutfağındaki eksik malzemeden bihaber
Tepeleme dolu kızgınlıklar yüklerdim dişlerimin arasına
Bilmezdim anne
Karşı evin babasında bitermiş iş
Bunu görmezdim
Hep başın ağrırdı
Başın, hep ağrırdı
Sırf bu yüzden
İnsan ölünce neden salalar verilir?
Bebek doğduğunda neden ağlamayı bilir?
Doğduğu yer anne karnından daha ferah fakat,
O bebeği ağlatan nedir?
Dünyaya geldiği ilk anda sesini yükseltir,
Bundan sonra yaşayacağı sıkıntıları sanki bilir.
Sayfa 114Kitabı okudu
Şair Deniz İnan’ın " Karşı evin annesi "
isimli şiiri 2019 yılında Avrupa ’da en iyi
Türk Şiiri ödülünü almıştır.
KARŞI EVİN ANNESİ
Sen iki ters bir düz kırgınlıklar örerken beş numara şişle
Yumuşacık kakaolu kekler yapardı karşı evin annesi
İmrenirdim
Mutfağındaki eksik malzemeden bihaber
Tepeleme dolu kızgınlıklar yüklerdim
Anne ülkeden değil dünyadan komple emekli olasım var
Anne üzgünüm ama ben bu ülkeden gitmek istiyorum!
Aslında zerre istemiyorum! Ama sanırım hayatlarımızın harcanmasından, boşa kürek çekmekten, güzel yüzlü çocuklar ölünce yapılan haberlerle tanışmaktan yoruldum.
KARŞI EVİN ANNESİ
Sen iki ters bir düz kırgınlıklar örerken beş numara şişle
Yumuşacık kakaolu kekler yapardı karşı evin annesi
İmrenirdim
Mutfağındaki eksik malzemeden bihaber
Tepeleme dolu kızgınlıklar yüklerdim dişlerimin arasına
Bilmezdim anne
Karşı evin babasında bitermiş iş
Bunu görmezdim
Hep başın ağrırdı
Başın, hep ağrırdı
Sırf bu yüzden
Dévastateur
"Anne" Boş hissiz gözlerle annesine baktı.Gerici bir sakinliğe sahipti. "Küçükken bana, büyüdüğünde geçer,derdin." İç yakıcı şekilde gülümsedi. "Yanıldın anne, büyüdüm ama geçmedi." Bekledi.. ölümcül sessizliği bozan yine kendisi oldu. "Bunları boş ver anne, şunu söyle bana; büyüdüğümde geçmeyen acılarım ben ölünce biter mi?"
Nohut Oda
Mutlu pazarlar sevgili kitap severler.
Bu sabah sizlerle dün gece okuyup bitirdiğim #melisakesmez #nohutoda kitabından bahsedeceğim.
Kitabımız 5 kısa öyküden oluşmakta:
Kalanlar
Son Bir Çay
Annemin Çadırı
Görüsürüz
Kız Kardeşim Handan
Kitaptaki tüm hikayeler çok güzeldi, içe dokunan çok satır vardı. Bu defa satırların altını çizmedim, çoktular, epeyce çok.
Evet Nohut Oda diye bir öykü yok kitapta ama kitabın adı neden Nohut Oda okudukça anlıyorsunuz.
Ben en çok ‘Kız Kardeşim Handan’ öyküsünü beğendim.
Ah Handan!
Küçücükken daha annesi ölünce, kardeşine anne olan Handan. Evi, işleri, bahçeyi; annesinin kıyafetleriyle bezenip, ondan bile iyi yapmaya bir ömür adayan Handan.
Yaşı annesini kaybettiği yaşa gelince de orada bir yerde takılıp kalan Handan. Ne yapacağını, nasıl yaşayacağını şaşıran Handan!
Okursanız sizinde ruhunuz yıkanır, kendinizi yeni yıkanmış çarşafların arasında, mutfaktan gelen güzel kokularla uyanmış bulursunuz. Bir Pazar sabahı insan başka ne ister ki.
Ben şimdi kalkıp çiçeklerime su vereceğim. Kim bilir belki sonra fırına da bir kek atarım.
Nohut Oda 
Melisa Kesmez
