Dünyayı anneler, şairler ve öğretmenler yönetseydi,
kimseler sızlanmazdı!
__Charlie Chaplin
Bu intihar sonrası,
sonrası affedilmeyeceğim, biliyorum
bütün dinler
anneler ve sevgililer
lanetliyecekler beni
söyleceklerim;
daha önce söylenmiş olabilir
Dinlemeyebilirsin
korkularım;
arzularından
ve hissettiklerinden daha büyük
küçümseyebilirsin
ayaklarının altına
yıldızları ve okyanusları
veya belkısın billur tahtını seremem
beni sevmeyebilirsin
çıldırabilirim
bu hükmü bana kolayca verebilirler
ölümün arzusu
bana inandıklarımdan
ve senden daha sevimli gelebilir
beni lanetleyebilirsin.
İlgileniyor; demek ki ilgi bekliyor. Hiç olmazsa ilgilendiğinin fark edilmesini bekliyor. Annem öyle değildir. Kendini karıştırmadan benimle birlikte olmasını bilir. Hem de kitaplarda okumadan, bir yerden duymadan: İçinden öyle geliyor. Bütün anneler böyle değildir. Gidip yatmasını söylüyorum: İtiraz etmeden gidiyor. Karşımda oturduğu zaman düşüncelerimi hafifletiyor. İşim bitince gönderiyorum. Biraz iyileştiğimi görünce, bana yaptığı iyiliğin karşılığı olarak onunla ilgilenmemi bekleyebilir, değil mi? Hayır. Seviniyor sadece.
Felaketimizi başka biriyle taksim etmek saadettir, fakat annelerle değil, annelerle değil. Annelere anlatılan kederler taksim değil, zarbedilmiş olur:Çocuklarının felaketini iki kat şiddetle hisseden anneler , bu ıstıraplarını çocuklarına fazlasıyla iade ederler; böylece keder anadan çocuğa ve çocuktan anaya her intikal edişinde büyüdükçe büyür.
Sayfa 12Kitabı okudu
Anneciğim
Ak saçlı başını alıp eline,
Kara hülyalara dal anneciğim!
O titrek kalbini bahtın yeline,
Bir ince tüy gibi sal anneciğim!
Sanma bir gün geçer bu karanlıklar,
Gecenin ardında yine gece var;
Çocuklar hıçkırır, anneler ağlar,
Yaşlı gözlerinle kal anneciğim!
Gözlerinde aksi bir derin hiçin,
Kanadın yayılmış, çırpınmak için;
Bu kış yolculuk var, diyorsa için,
Beni de beraber al anneciğim! ...
Tanrı'nın olmadığı bir dünyada, kutsal ve tecavüz edilemez olan anneler yeni tanrılardır.
