pazen elbiseler dikmeye otururdu annem bayram önceleri
gül desenli yerlerde elini dikerdi
anısı iğnelerde
biz bir gökyüzü atlasında yitirdik kardeşçe ormanımızı
saçlarında kaldı erken kar
gülüşü geç kalan yağmur sıcaklığında
sus/uzluğumuz makilik, yetim çocuk sıskalığında
ah annem cılız derdi, arık derdi, kuru derdi anlamazdık
aymazlığımızı hoşgör
utanır oldum gözlerini bulandırmaktan mevsim yazken
kışları kim saklar koynunda kanat kanat açılırken
anneler neden bayramlarda kanar
buldum bilemedim bildim bulamadım
kurşun neden seker annelerin göğsünde derdim
derlerdi: evlatları vardır
Barış Erdoğan