"Bu kapitalist toplumdan barış eğilimi beklemek ve bunlara güvenmek, proletaryanın içine düşebileceği en büyük yanılgı olur.”
“İki tür organik canlı vardır: Omurgalı olup, bu nedenle yürüyebilen, hatta bazen koşabilenler. Ve omurgaları olmadığı için yalnızca sürünebilen ve yapışıp kalanlar.”
“Benim idealim, herkesi sevebileceğim bir toplumsal düzen.”
Ceza talep ediyorum,
Bugün tok olanlara, sefa sürenlere,
Milyonların ekmeğini hangi acılarla kazandığını
Bilmeyenlere, hissetmeyenlere.
egemen sınıfların sömürüsüne ve hükümetin baskılarına karşı mücadele –bizim sloganımız işte budur!
“Korkarım insanlarla birlikte olmaktan giderek uzaklaşıyor ve kendi kabuğuma çekiliyorum. Bunun normal olmadığını biliyorum, fakat öte yandan içimde düşünüp yaşayabileceğim o kadar çok malzeme var ki, hiçbir boşluk hissetmiyorum.”
Bütün dertleri, Tokların vicdanına yüklemek istiyorum.
Yalnızca kapitalizm, insanı ülke, deniz ve havaların krallığına, gülümseyen yarı-tanrılığına, tüm doğa güçlerinin hükümdarlığına yükseltip, sonra ona kendi ihtişamının enkazı altında, kendisinin neden olduğu azaplar içerisinde bir dilenci gibi sefilce can çekiştirebilir […]
hücresinin yedi adıma dört adım “büyüklüğünde” olduğunu ve küçücük pencereden içeriye sızan “hafif esintinin” lambayı salladığını ve açık duran Schiller’in sayfalarını çevirdiğini söyledi.