Sol Yanım Acıyor Anne
Merhaba anne, yine ben geldim
Merak etme okuldan çıktım da geldim.
Anneler de babalar gibi merak eder mi bilmiyorum ama,
Ali “okula gitmezsem annem çok kızar merak eder” demişti de onun için söylüyorum.
Geçen hafta öğretmen sağ elimde sarımsak,
sol elimde soğan dedirte dedirte
Öğretti sağımı solumu.
Ben biliyorum artık anne,
Alo baba sen misin nasılsın?Allahıma bin şükür ben burda iyiyim...
Ne olsun be baba güzel geçiyor günlerim silah elimde hergün iştima nöbetteyim.
Annem nasıl baba ağlamıyor değilmi? Söyle nolur ağlamasın bırakmasın kendini...
Doğudayım tehlike evet biliyorum baba! Korkmuyorum elbet vatana kan can feda...
Kardeşlerim nasıl sınıfı geçtilermi?
Ben çok şanslı bir İstanbulluyum. 1950 'li yıllarda, henüz ilkokula başlamadan önce gezip görmeye başlamıştım İstanbul'u. Şanslıydım, çünkü müzeleri, anıtları gezmeyi seven, sık sık beni de yanlarında götürüp gezdiren, gezdirirken öğreten bir babam ve annem vardı.
ŞİİR KERE ŞİİR HEP ACI EDER
Acılar yeniden filiz verdi\yeniden yağmur yağdı toprağa
annem yeniden dirildi\ gördüm
yeniden kurum tutmuş toprakla sıvadım yüzümü
benim için budur
bahar budur ve söz burada kesilmezse
bileklerimden akar kelimeler
belki beni biraz daha\ biraz daha ve biraz daha uyutur
budur işte anlayamadığım
çünkü kelimeler nasıl
Annem konuşursa, babam gibi şakaya vuramazdı cümlelerini, yüreğimin en derinine dokunurdu. Çünkü beni en çok da annemin gözyaşları yaralardı. Her bir kelimesinde büyüdüğümü anımsatırdı. Ama kabul edemem ki! Annem hep yanımda olsun, her şeyi her zamanki gibi ona danışayım isterim. Asla ama asla büyümek istemem.
Zaten beni çingenelerden almışlar, hep öyle diyor annem. Babam da, annen doğru söylüyor, diyor. Ben çingenelerden nefret ediyorum, onlara çok kızıyorum. Beni verdikleri için çok kızıyorum onlara...
