Onu düşünmekten kendini alamıyor, onun hayali gözünün önünden gitmiyordu. Sanki yüreğine bir ok saplanmış gibi acılar içinde bulunuyordu kendini.
Sen Tanrıların en bilgesi, sen Yiğit, nasıl saldın Tufan’ı düşüncesizce? Suçu suç işleyene çektir, günahı günah işleyene çektir; öldürmenin ne gereği var onları? Bağışlayıcı ol, yok etme? Daha yeğdir bu Tufan’dan
Sayfa 113 - İBKYKitabı okudu
Reklam
yık evini, ondan bir gemi yap kendine hemen! Bırak malı mülkü, kurtar yaşamı, neyin varsa koyver gitsin, kurtar yaşam soluğunu; her canlıdan bir örnek koy gemiye, elinle kuracağın gemiye.
Sayfa 108 - İBKYKitabı okudu
Yazgı Tanrıçası Mammitu yazgıları belirledi onlarla birlikte; hem yaşamı verdi biz insanlara, hem de ölümü, ama ölümün zamanını vermedi.
Sayfa 104 - İBKYKitabı okudu
Ne geçti eline kendini böyle hırpalamaktan, tükenmekten, acı çektirmekten kendine, etlerini üzüp, sızlatıp uzak ölümünü yaklaştırmaktan?
Sayfa 103 - İBKYKitabı okudu
Nereye koşuyorsun böyle Gılgamış? Eline geçmeyecek aradığın yaşam. Tanrılar insanoğlunu yarattıklarında yalnız ölüm oldu ona verdikleri, kendi ellerinde tuttular yaşamı! Karnın dolu olsun yeter Gılgamış, sen ona bak, gece gündüz eğlenmene bak, gününü gün et keyif sür, çalgılarla gece gündüz gül oyna, hep güzel giysiler olsun üstünde, başın temiz olsun, bedenin yıkanmış olsun, elinden tutan yavruna bak, karın mutluluğu tatsın göğsünde, budur insanoğlunun tek yapacağı.
Sayfa 96 - İBKYKitabı okudu
Reklam
Bir zamanlar cebimizde paranın yerine oyuncaklarımız olduğunda daha mutlu değil miydik? Büyük denen kişi, özgürlüğü elinden alınan çocuktan başka biri değildir.
“Baba, n’olur, Gök Boğası’nı ver bana, Gılgamış’ı öldürsün, ateş doldursun evine. Bana Gök Boğası’nı vermezsen kırarım bulunduğu yerin kapısını, inerim Yeraltı Ülkesi’ne, cehenneme, salarım ölüleri oradan, yesinler diye sağları, ölüler sağlardan daha çok olsunlar diye!”
Sayfa 60 - İBKYKitabı okudu
İnsanoğlunun sayılıdır günleri, yapıp ettikleri bir yel esintisidir ancak. Şimdi sen korkuyorsan ölmekten yiğitliğin, üstünlüğün ne işe yarar? İstersen önün sıra gideyim, ağzın bana seslensin: “ilerle, korkma!” Ardımda sağlam bir ad bırakırım ölürsem, vuruşmaya kalkışmıştı Gılgamış derler Humbaba canavarıyla.
Sayfa 22 - İBKYKitabı okudu
Bağ, bağbansızdı. Mevsim hazandı, güller mahzun, bülbüller suskun ve matem içindeydiler.
Reklam
Başı yastık görür mü? Gözü dilber görenin. Gözüne uyku girer mi? Zülfüne berdar* olanın. *Darağacına çekilmiş, asılmış
Cəfa imiş bu dünyanın vəfası, Ki, bin yaxşı işi dəgməz yəmanə.
Kimsəyə vəfa qılmaz bu dünya, Olur fani, bəqa qılmaz bu dünya.
Bən axirətlik səni qardaş edindim, Gönüldən yarü həm yoldaş edindim.
Bir iş var kim, anı təcil edərlər, Bir iş var kim, anı təcil edərlər.
1-ci misradakı "təcil" sözü "tələsmə", 2-ci misradakı "təcil" sözü isə "təxirə salma" mənasında işlənib.Kitabı okudu
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.