ANTİ-PEYGAMBER
Her insanın içinde bir peygamber uyuklar ve o uyandığında, dünyadaki kötülük biraz daha artar...
Sayfa 12 - Metis yayınlarıKitabı okuyor
Uygar toplum putçuluğuyla kabilelerin totem ve benzeri simgelere dayalı inanç sistemini birbirinden ayırmak gerekir. Uygar toplumun panteonunda bir araya getirilen tanrılar, dönemin yönetici figürlerinin kopyaları gibidir. Zaten hepsi insan şeklindedir. Daha da ötesi, yönetici insanların ta kendileridir. Peygamberlerin bu figürlere saldırmalarıyla yöneticilere saldırmaları özde aynıdır. Anti-putperestlik anti-devletçiliktir; kurumsallaşan toplumu sembolize eden tüm kavramlar ve simgelerine muhalifliktir, direniştir. Rahiplerle siyasi krallıklar arasındaki kavga daha farklı niteliktedir. Rahipler inşa ettikleri toplumdan pay talep etmektedirler. Mücadeleleri üst tabaka arasında geçer. Devlet içi bir mücadeledir. İdeolojik kültürün yaratıcıları oldukları için, rahipler dolaylı da olsa peygamberleri etkilerler. Rahip esas olarak devletin din adamıdır. Sivil toplum onu pek ilgilendirmez. Peygamberlik tersi ilişkiyi anlatır. Peygamber devlet dışındaki toplumun sözcüsüdür.
ANTİ-PEYGAMBER
Fiiliyatımızın kaynağı, kendimize zamanın merkezi, nedeni ve sonucu zannetmeye bilinçsizce meyilli olmamızdadır. Reflekslerimiz ve gururumuz, teşkil ettiğimiz et ve bilinç parçasını bir gezegene dönüştürür. Eğer dünyadaki konumumuzu doğru olarak anlayabilseydik; eğer kıyaslamak, yaşamaktan ayrılmaz olsaydı mevcudiyetimizin ufaklığının açığa çıkması bize ezerdi. Ama yaşamak, kendi boyutlarına karşı körleşmektir.
Sayfa 13 - MetisKitabı yarım bıraktı
ANTİ-PEYGAMBER
Her insanin içinde bir peygamber uyuklar ve o uyandığında, dünyadaki kötülük biraz daha artar...
Vaaz verme çılgınlığı içimizde öylesine yer etmiştir ki, korunma içgüdüsünün bilmediği derinliklerinden doğar. Her insan, kendinin bir şey önereceği ânı bekler: Ne önerdiği önemli değildir. Bir sesi vardır ya, o yeter. Ne sağır ne dilsiz olmanın bedelini pahalıya öderiz...
Sayfa 12 - metis
ANTİ-PEYGAMBER
Her insanın içinde bir peygamber uyuklar ve o uyandığında, dünyadaki kötülük biraz daha artar...
Sayfa 12 - Metis yayınlarıKitabı yarım bıraktı
Fısıltıyla buhranını kırbaçlayan iç sesi, gittikçe derinleşen kulaklarına eşlik ediyordu: iç dünyasının girdabı andıran koridorlarında yol gösteren bir peygamber gibi buyurgandı sözcükleri – yine de bir anti-peygamber figürü taşıyordu dudaklarında!
İngilizler Mısır'ı Birinci Dünya Savaşı'nda iki amaç için kullanmışlardır. birincisi Siyonizmin hareket üssüdür. İkincisi, anti-Türk propagandanın merkezliğidir.
Hindistan'da açıkça Türk düşmanlığı yaptırılamayınca, Mısır'ın eskiden beri bu alanda kalemini esirgememiş basını kolaylıkla kullanıldı. El Manar örneğini ayrı bir bölüm halinde sunuyoruz. İstanbul basını Şerife, fetvaya uygun olarak "katli gereken haydut"(105) ya da "Mekke'nin İngiliz altınlarına satılmş haini" suçlamalarını yöneltirken onun karşı saldırısı için tek yer Mısır'dı. Ancak dikkati çeken, Suriye'den ulemaya dayanan fetva çıkarken, Mısır ulemasının Osmanlı'yı
yeren ve Şerifi yücelten fetva ya da demeçten kaçınmış olmasıdır. Dolayısıyla Osmanlı propagandası çok daha etkili olmuştur. Hüseyin'in Kureyş'ten ve Peygamber soyundan gelme iddiasını aşın şekilde kullanması bu etkiyi önlemek
içindir. Yine de savaştan sonra ne bütün Arapların krallığı, ne de Hilafet konusunda kendini kabul ettirememiştir.
Sayfa 124 - Boyut YayınlarıKitabı okudu
Anti Peygamber
Her insanın içinde bir peygamber uyuklar ve o uyandığında, dünyadaki kötülük biraz daha artar.
Sayfa 10
Ne diyor yahu?
"Anti peygamber ...
Her insanın içinde bir peygamber uyuklar ve o peygamber uyandığında dünyada ki kötülük biraz daha artar..."
Anti Peygamber
Vaaz verme çılgınlığı içimizde öylesine yer etmiştir ki, korunma içgüdüsünün bilmediği derinliklerden doğar. Her insan, kendinin bir şey önereceği ânı bekler: Ne önerdiği önemli değildir. Bir sesi vardır ya, o yeter. Ne sağır ne dilsiz olmanın bedelini pahalıya öderiz...
Sayfa 10Kitabı okuyor