Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Damla Taşkın

Herşey zamanla geçer dediklerinde çok kızardım. Eski fotoğrafların altına şiir yazma modası geçtiğinden beridir, ben de pek sevmiyorum seni.
Reklam
Vasiyet niteliğindeki sözlerinde ölümünü duyanlara eğlenmelerini tavsiye eden Küçük İskender " dansa gitsinler, çok özledikleri sevgililerini arasınlar, arayanlar parti versinler.ben öldüm diye eğlenmesinler. O gece, böyle bir adam yaşadı diye eğlensinler." demişti.
Öldüğümde dans edin diyen bir şair geçti bu dünyadan.
Kaç yıl önceydi tam hatırlamıyorum. Bir dost meclisinde saatlerce Küçük İskender konuşmuştuk. Onunla tanışmayı ne çok istediğimden bahsetmiştim ben de. Aynı günün sonunda, bir konser alanı girişinde, birisi "aaa Damla İskender burda" diye bişey dedi sanki, kafamı o yöne çevirmem çok uzun sürdü gibi gelmişti. Filmler de ki ağır çekimin içindeydim. Bir ortak arkadaşımız İskender'e heyecanla benim ona hayranlığımdan bahsederken, "madem öyle gel de bi sarılalım Damla" demişti. Ben meleye meleye 'meraba' diyebilmiştim sadece. Birlikte flaşa bakmıştık ve gitmişti. Saatler sonra bir hoşçakal diyemedim diye üzüldüğümü anımsıyorum. İstisnasız bütün şiirlerini, bütün kitaplarını, yazılarını, röportajlarını ve videolarını hatmettiğim iki şairden biriydi. Şiire çok şey kattı. Sahnesinde mikrofon uzattığı gençlere de öyle... Kim, "abi ben de şiir yazıyorum" dese, önünü açmak için elinden geleni yaptı. Yüreklendirdi. Cinsel kimliğinden ve açıkça yazdığı görüşlerinden ötürü onun kitaplarını satmayan dükkanlar gördüm. Bir daha o dükkanlardan bir çöp bile almadım. Nedense böyle adamların da bir gün ölebileceğini hiç düşünmediğini farkediyor insan, ölüm haberini aldığında. Çok üzgünüm demek bile şuan... Nasıl sıradan...