Ara sıra içimi bi tabureye koyup az dinlen gözünü seveyim diyesim geliyor.
“Ara sıra herkes yalnız kalabileceği bir yer olsun isterdi.”
Ara sıra yâhut icâp ettiğinde, zihnen ve bedenen koordinat değiştirmek lâzım..
Senin kadar kendimi de avutmak için birkaç satır yazıyorum. Kitaplarını yok etmeni söylemiştim, bunu hemen yap. Evet, hemen. Yaparsan huzura kavuşacağından eminim. Yine de dar kafalı olmamaya, iyi yazılmış kitapları okumaktan korkmamaya dikkat et; tersine, bunu yapmak insana rahatlık getirir hayatta. “Doğru olan ne varsa, dürüst olan ne varsa, haklı olan ne varsa, saf olan ne varsa, güzel olan ne varsa; ve erdem varsa ve övgü varsa, bunlar üstünde düşün”*.
Aydınlığı, özgürlüğü ara; yaşamın kötülükleri üstüne fazla derinden kafa yortna.
Sayfa 16 - *İncil'den bir sözKitabı okuyor
İnsan sadece güzel olduklarını hatırlıyor...
Anime film ve film yönetmeliği yapan yazar, 
Genki Kawamura nın "Annem Kokan Çiçekler" kitabı, ölüm, yaşlılık, anne, baba üzerinden beni derinden etkileyen cümlelerin olduğu hafıza ve yaşanmışlıklar üzerinedir. Bu ara okuduğum kitapların benzer konular üzerinde ilerlemesinden midir, hassas olduğum bu dönemden ötürü mü bilemedim, hep bı gozlerim dolarak okudum...
Hafıza-hayattaki rollerimiz üzerinden baba olmak üzere olan bir evlat ve demans hastalığına yakalanan bir annenin hikayesidir. Geçmiş sorgulamaları, hatırlatmaları, günlük hayattaki unutmaları çok manidardı.
Eskiden elli sene bile yaşayamazdı insanlar. Uzun yaşamaya başladığımızda kanser olduk. Kanseri tedavi etmeye başladığımızda daha da uzun yaşamaya başladık, şimdi de Alzheimer hastaları arttı. İnsanlar ne yaparlarsa yapsınlar hep bir şeyle savaş halinde olmak zorundayız. "Hayat savaşı, kimlik üzerinden rollerimiz, bize yüklenen haller" yani yaşamak kendi başına zor bişi zaten. Dünya tüm bu hallerle çok tuhaf ve tehlikeli bı yer oluveriyor. Yaşanan herşeye rağmen annelik içgüdüsü bir türlü arkaya bırakılamıyor. Aşk gibi, acıma gibi, hüzün gibi.
Kendimizi felç geçirmiş gibi hissettiğimiz ikilemler içinde yaşadığımız unutma-hatirlama, çocuk konumundayken-ebeveyn olma, zaman geçsin derken-zamanı geri alma isteğimiz hayat ikilemlerini hep karşımıza çıkarır. Hayatın gerçeklerine vurguları olan bu kitabı akıcı olan diliyle üzülerek okudum. Yazarın diğer kitaplarını da okumak isterim denk gelirse, zira hiç yormayan bı üslubu var yazarın...
Hakikate ermek imkansız diye
Kuşkuyla bir ömür geçirmek niye
Gamsız insan ha ayık olmuş ha mest
Ara vermeyelim meye badeye.
Sayfa 39Kitabı okuyor
“Peygamber çiçeğinin aydınlığında ara
Sana doğru uzanan çaresiz ellerimi.”
Sayfa 47 - Diriliş YayınlarıKitabı okudu
Peygamber çiçeğinin aydınlığında ara Sana doğru uzanan çaresiz ellerimi..
Sayfa 39 - Diriliş YayınlarıKitabı okudu
Zaman donmuş, her şey donmuş, dün yok, yarın yok, sadece şimdi vardı. Sonsuz, kopkoyu bir şimdi, bütün ağırlığıyla üzerimize çökmüş, çiçek açmaya teşne genç kız kalbimizi kurutmuş, bizi kapısız, penceresiz bir ağrının içine gömmüştü. Bugün uzaktan baktığımda kapkara bir dumanın içinde bir görünüp bir kaybolan, eski bir ameliyat izi gibi ara sıra sızlayan bir andan başka bir şey yoktu
Sayfa 83 - İletişim
Onu ara sıra herkesten gizli özlediğimi biliyordum. Ama özlediğim o muydu, onun yanındaki kendim miydi, yoksa o eski güzel günler miydi, karar vermesi zordu.
Sayfa 69 - İletişim
Jacobs'ların domuzu evlerine girip bebeği yediğinden beri. Mailly Jacobs bir ara çıkıp ambara gitmiş. Döndüğünde domuz bebeği hala yiyormuş. Milly Jacobs yine gebeymiş o sıra. Delirivermiş. Hiç düzelmedi bir daha. O gün bugündür bir tuhaftır.
Sayfa 50 - -Sel Yayıncılık - Belkıs Dişbudak
