Hiçbir yere ait olmama duygusunun ne kadar ağır olduğunu kesinlikle bilemezsiniz ancak yaşayanların bileceği tanımlayabileceği çok ağır bir duygudur gerçekten…
Içindeki hangi eksiği telafi etmek için veriyordu hayatla mücadelesini? Neyin öfkesiydi bu yaşadıkları?
Sayfa 70 - Nesil yayınlarıKitabı okuyor
"Ben kendi yolumda yürüyor muyum?"
Sayfa 22 - Nesil yayınlarıKitabı okuyor
Her şeye rağmen mutluluğu, eğer istiyorsanız bulacağınız yerin, tam da kendi içsel hayatınız olduğunu bilerek...
Sayfa 21 - Nesil yayınlarıKitabı okuyor
Onun, aslında çok çaresiz,
Aslında çok sıkılmış,
Aslında çok itilmiş
Aslında çok korkmuş,
Aslında çok sindirilmiş,
Aslında çok dayak yemiş,
Aslında çok eleştirilmiş,
Aslında çok tenkit edilmiş,
Aslında çok tehdit edilmiş,
Aslında çok değersizleştirilmiş,
Aslında diğer kardeşleriyle çok kıyaslanmış ve
Aslında çok görmezden gelinmiş olduğunu fark ediyorsunuz.
"inanç, kendi kendini gerçekleyen en büyük kehanettir"