“Anılardan seken bir kurşun kalbimi vurdu..."
Aziz Şehitler Ruhunuz Şad Olsun
01. ABDULLAH TAYYİP OLÇOK
02. ADİL BÜYÜKCENGİZ
03. AHMET KARA
04. AHMET KOCABAY
05. AHMET ORUÇ
06. AHMET ÖZSOY
07. AKIN SERTÇELİK
08. AKİF ALTAY
“Çıldıracağım be oğlum, anlamıyor musun?.. Çıldıracağım. Bu hal biraz daha devam eder, herkes bana cephe almaya başlarsa ya başımı alıp kaçacağım, yahut da kafama bir kurşun sıkacağım.”
Sayfa 65 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Terliklerini giydi. Gitti pencereyi açtı. Soğuk. Dışarıya eğilip gökyüzüne baktı. Kurşun rengi, yağmur yağacak bugün. Ceketini giyip ayakyoluna girdi. '' Kötü yazarın yasak bölgesi. Neydi o kaldırıp attığım dünkü kitap! Adam sabah kalkıyor, yüzünü yıkıyor, parkta oturuyor, yemek yiyor, sevgilisiyle dolaşıyor, gecenin bir vakti evine gelip yatıyor. Hiç mi çişi gelmedi? İnanılacak şey değil. Parktayken sıkışmış, gövdesi kalın bir ağaca yanaşmış, kimse geliyor mu diye yanına yöresine baktıktan sonra ağacın dibine işemiştir.'' Ayak yolundan çıkınca tıraş oldu. Yüzünü yıkadı. Giyindi, çıktı.
Ağırlığınca kalbe çöken siyah gece yerini sabahın tülüne bıraktığında, ağabeyleri, kuyunun karanlığına terk ettikleri Yûsuf'u merak ettiler. Yakub'un, adı artık Neş'eler Evi olmayacak olan evi ile kuyu arasındaki kumlara bir gün önce bıraktıkları ayak izlerinin üzerinden geçerek, bir katil nasıl dönüp dolaşıp kurbanına ölümü gösterdiği yeri görmeye gelirse öylece kuyunun yakınına geldiler.
Dün ne kadar cesur idiyseler bu gün o kadar korkaktılar.
Dün ne kadar berrak idiyseler bu gün o kadar bulanıktılar.
Dün ne kadar gürültülü, bu gün o kadar suskun. Durgun. Öyle sessiz ki ancak bir kuyunun derinliğinde asırlardır bekleyen su bu kadar sessiz olabilir.
Gece tam onun Atlantik'te numara yaptığı sıralarda, kendisini telefona çağırmak, rahatsız ettiğim için af diledikten sonra kısaca veda ederek,mikrofon başında kafama bir kurşun sıkmak, ne güzel olurdu.
