Unutmak hatırlamaktan zordur, insan ancak tanıdıklardan uzakta, yalnızlıkta unutur. Hatırlanacak sesler, yüzler, izler silinmelidir unutmak için. Unutmak, eğer ki hasta değilseniz, kendiliğinden olmaz, çaba ister.
Sayfa 118Kitabı okudu
O sadece rahatlamak için unutması gerekenleri unutuyordu: hayallerini, umutlarını, yenilgilerini, aşklarını, artık dönüşü olmadığı için çözümsüz kalan, çözümsüz kaldıkça da huzursuzluk veren her şeyi.
Sayfa 117Kitabı okudu
Bildiklerimizle, gördüklerimizle yaşamayı sürdüremeyeceğimiz için unutacağız.
Sayfa 100Kitabı okudu
Sıradan gerçeğin sanatsal kurmacadan çok daha inanılmaz, daha abuk, daha korkunç olduğunu söyleyenlere kızardım bir de !
Sayfa 98Kitabı okudu
Davaya inanan, namusuna güvenen, vatanını seven bozguna uğramaz.
Sayfa 89Kitabı okudu
İnsan kendini zaferde değil yenilgide sorgular.
Sayfa 85Kitabı okudu
Belki de hepimiz, herşeyi seziyorum, biliyoruz. Ama gözümüzü, kulağımızı kapatıyoruz. Görmüyoruz, duymuyoruz; çünkü görüp duyarsak birşeyler yapmamız gerekecek. Ve konuşmuyoruz; çünkü korkuyoruz. Canavarın kuyruğuna yapışmıyoruz. Aman bırakın, samın uyandırmayın canavarı, diye bağırıyoruz dışarıdan. Canavarı yakalanmaya çalışırız gibi yapanların kim olduğunu, neye hizmet ettiklerini de bilmiyoruz. Belki de canavarın ta kendisidir kendi kuyruğuyla oynayıp bizimle alay eden.
Sayfa 81Kitabı okudu
Bilgi kırıntılarına ucundan kenarından bulaştıktan sonra, artık bunu yapmayacağını seziyor, görmemenin, bilmemenin sağladığı rahatlığı özlüyor..
Sayfa 59Kitabı okudu
İşçi çıkarmaya, ücretleri düşürmeye bahane sağlayan bu krizler fazla sürmezdi, banka karını bir önceki yıla göre bilmem ne kadar artırır, bir süre sonra, işten çıkarılanların yerine daha ucuza mal olacak yeni işçiler alınır, düzen sürerdi.
Sayfa 49Kitabı okudu
Hipokrat yeminini hatırlayan mı kaldı! Para ve piyasa yeminleri bile satın alıyor bu düzende.
Sayfa 42Kitabı okudu