Şaire sordular:
Hep yazarsın da nedir bunun değeri?
Yahut değer mi bu kadar parçalamaya ciğeri?
Şair dedi:
Halkım için koşturdum ben
Şiirin atını sevda yoluna
Atın bir değeri yok ama altındandır eğeri..
Aşk dedik, aşk da bitti
Dost dedik, dost da gitti
Yol dedik, yol da bitti
Ah ömrüm..
Galiba ben yolun sonuna geldim
Nedir bu kalbimdeki çarpıntı?
Nedir bu ömrümdeki ters akıntı?
Mezarcı kardeş
Bir çukur da bana kaz, elin değmişken..
Hiçine harcadım güzelim yılları, hiçine
Hiçine yaşadım bu sevdayı, hiçine..
Öyle daraldım ki yerim kalmadı hiç bir yerde;
Belki bu akşam gelip uzanabilirim içine..
Diyarbakır ortasında vurulmuş uzanırım
Ben bu kurşun sesini nerde olsa tanırım
Bu dağlarda gençliğim cayır cayır yanarken
Ay vurur gözyaşına...ben gecede kalırım