Öldüğü gün hepimizi işten attılar.
Cemal Süreya
Çoktan postaya vermişler seni
Ağzı kapatılmış hayat
Damgası üstünde yetim
Mektup acıyor
Hangi hayata gitse
Hangisinden geri dönse
Zarfı hiç değişmiyor
Bu ne az hayat
Bu ne çok yetim
Haydar Ergülen
Keskin bir zehir gibi kana hemen karışan şiiri yoktur.
Büyük Saat'i durunca,kasabalardan kırlara,eylülden ekime ne çok şey yetim kalmıştı.Çünkü bilinirdi ki yetimleri şiirden başka hiçbir şey avutamazdı.
"Çok ağırıma gidiyor bir yaz günü ölmesi."
"Yaz günü kim ister ki öldüğünü
Eksik bıraktığım her şeyim kalır."
"Herkes ne zaman ölür/ elbet gülünün solduğu akşam."
"Her şey akıp gider,bir katı hüzün kalır."
Sabah olmuştu.Saat sekiz sularıydı.Sıkılgan şair,ölümün kendisini bu kadar oyalamasından da sıkılmış,gözlerini sessizce yummuştu
Oğlu Tunga'ya göre,Turgut Uyar'ın çok iyi yaptığı iki şey vardı:sevmek ve içmek.Ikisinin de hakkını vermiş;ancak sevdiği için değil, içtiği için ölmüştü.
Turgut Uyar,rahatın değil sıkıntıların şairiydi.