"Hayatımıza gidenlerle bazı cümleler de sızıyordu içeri. İnsanlar kaldıkça kalıyor, onlar çekip gittiklerinde ise silinip yok oluyorlardı."
Birini sevmek... Bu, o kadar yabancı olduğu bir histi ki!
Sayfa 197 - Kafka kitap, 1. baskıKitabı okudu
"İnsan hayatında öncelikler daima değişiyordu."
Bazı insanlar böyleydi; kimse hakkında derin düşünemez ve herkesi severlerdi.
Sayfa 65 - Kafka kitap, 1. baskıKitabı okudu
"Çaresizlik yaratıcıdır. İnsana umulmadık kapılar açar."
Kalabalık, kalabalık, kalabalık... Her yer ne kadar kalabalıktı ve onun ne çok sükûnete ihtiyacı vardı!
Sayfa 149 - Kafka kitap, 1. baskıKitabı okudu
Hiçbir zaman iyimser biri olmamıştı. Hayat iyimser düşünmenin salaklıktan başka bir şey olmadığını ve böyle düşünmekte ısrar edince de insanın bir şamar oğlanına döneceğini öğretmişti ona.
Sayfa 17 - Kafka kitap, 1. baskıKitabı okudu
Yarım kalmış, tamamlanmamış hiçbir şeyi sevmezdi. Belki de bu yüzden bu kadar sıkkındı canı.
Sayfa 18 - Kafka kitap, 1. baskıKitabı okudu
Yine de kaybedeceği fazla bir şeyi yoktu, hayallerinden başka...
Sayfa 286 - Kafka kitap, 1. baskıKitabı okudu
"Kelimelerin bu örtük gücü beni hep şaşırtmıştır."