Bu görünen ben, ben değilim. Şu halde, "Ben, ben!" dediğim kimdir söyle? Söyleyen ben değilim, peki benim dilimle söyleyen kimdir, söyle? Aslında ben, baştan ayağa kadar bir gömlekten fazla bir şey değilim. Benim, gömleği olduğum varlık kimdir, söyle?
Sen ol da;
Ister yar ol, ister yara ;
Lütfunda başım üstüne, kahrin da
Şems-i Tebrizi
Gerçeğin tadını alan er
Ne altına aldırış eder ne kalender tacına
Ne tasası vardır ne kini
Ey tebrizli hak şemsi
Yüzünü göstermesiydin sen bu yoksul kulun çaresiz kalırdı
Ne gönlü olurdu ne dini
Sayfa 57 - undefined
Dünyada ve ahirette mutlu olmak istiyorsan, yaşantındaki her olayda mevcut olan tek gerçek "Hayat Işığı"dır. Onu bul, onu izle. Hayat ışığı, hakikatin ta kendisidir.
Ölüm gerçeğini unutarak mutlu olamayız. Onu unutarak mutlu olanlar, herhangi bir hastalıkta veya yaşlılıkta, ölümü hatırlayarak çok acı çekerler. Bu gerçeği kabul edip hayatını, gaflete dalıp geçirmeyenler, ölüm canını almadan, bedenini aşk için terk ederek sonsuz mutluluğa ererler. Mevlâna gibi, ölümü kutlu bir gün kabul ederek, onun hasretini çekerler.
İnsanın en büyük meselesi, dünyaya gelmek ve dünyadan gitmektir.
Hiç ölmeyecekmiş gibi sarıldık dünyaya! Elimizi eteğimizi, çekemiyoruz. Yarın öleceğimizi unuttuk. Hırs, kin, nefret ateşiyle dünyayı kendimize cehennem ettik ölmeden önce yanıyoruz. Başımıza gelen dertler, sıkıntılar, bizi daha bu dünyadayken cehenneme attı.
Biz yapamadıklarımıza bakmayalım, kendimize bakalım; her gün biraz daha eskiyor, biraz daha yıpranıyoruz. Yavaş yavaş tükeniyoruz.
Ağzımızdan söylediğimizin gönlümüzde yankısını duyamıyorsak, o, dua olmaz..