Çünkü en sevmediği şeylerden birisi de, bir insanın korkması değil korktuğunu belli etmesiydi. Cesur insan korkmayan değil korktuğunu açığa vurmayan insandı.Doğru yada yanlış,Azamoviç bunun böyle olduğuna inanmıştı,en büyük kahramanların da en büyük korkakların arasından çıktığı yolundaki kanısını hiçbir zaman değiştirmemişti.
Sayfa 63 - Nemesis Yayınları
İstemem,halkın sevgisine hiçbir zaman güven olmaz. Bugün ayağını öper, yarın da aynı ayağına ip bağlayıp seni ağaca asar.Eğer öyle olmasaydı politikacılara dünyada iş kalmazdı.
Sayfa 77 - Nemesis Yayınları
Sezar'ı Brütüs 'ün hançerlediğini unutma. Tarih söylediğin kadar yararsız birşey değil.Tarih insanoğlunun ne rezil ve ne ikiyüzlü olduğunu ortaya koyan kesin bir belgedir. Ben doktorum,insanların daha çok iç organlarıyla ugrasirim. Bunlardan biri hastalandı mı,onu tedavi etmek benim görevimdir. Örneğin bir kalbin içini en küçük ayrıntısına kadar bilirim. Ama orada gizlenmiş bulunan kötülük virüslerini ne güçlü bir mikroskopla da baksam göremem. Bu daha çok ruhbilimcilerin,senin gibi hukuk okumuşların görevidir.Biz doktorlar insanı et kemik olarak tanırız,ama gerçek insan bu değildir. O ne bağırsak,ne kol,ne de bacaktir. Çok tehlikeli bir yaratık oluşu bu yüzdendir.
Sayfa 152 - Nemesis Yayınları
Ben bu eve gelin geldiğimde bu tahtalar kapkaraydı. Onları ağartıncaya kadar ellerime kan oturdu. Şu duvarlara bak kendi ellerimle badanaladım hepsini. Tam biraz rahat edeceğim bir günde beni alıp götürmeye kalkıyorsunuz.Niye çalıştım bu kadar ben? Ölürsem bile sizin aranızda rahat öleyim diye didinip durdum hep. Neden anlamak istemiyorsunuz beni. Evi korumak benim görevim.Evi olmayan bir kadın ölmüş demektir. Bu evin her taşını her tuğlasini savunacağım. Bu duvarların kirlenmesine,bu tahtaların yeniden kirlenmesine göz yumamam. Ölsem de yumamam.Burası evim benim, evim. Sizi doğurduğum ev, büyüttüğüm ev.
Nemesis Yayınları
İnsan çok daha başka şeyler için ölmeli. Mesela hırsızlık yaptığı için ölmeli; yalan söylediği, insanları sevmediği, insanları öldürdüğü için ölmeli. Ne bileyim ben, mesela kendinden olmayan insanların insan olduklarını unuttuğu için ölmeli.”
"Bunların hiçbiri insanı uşaklıktan kurtaramaz."
"Kaymakam olsaydım ne olacaktı? O zaman da valinin uşağı olacaktım.
"Ya da Belgrad Meydanı'na heykelin dikilecekti!"
"Gelip geçerken herkes tükürsün diye mi?"
"Hayır, ayaklarını öpsün diye!"
"İstemem, halkın sevgisine hiçbir zaman güven olmaz. Bugün ayağını öper, yarın da aynı ayağına ip bağlayıp seni ağaca asar. Eğer öyle olmasaydı politikacılara dünyada iş kalmazdı. Dünyanın en nankör sevgisi kadınınkinden sonra halkınkidir."
Halk bir tırtıl gibidir. Yumuşaktır ama insanı kemirir.”