"Fransaya git", camilo.benden uzaklaş. Ne kadar uzaklaşįrsan o kadar iyi".
Zaten içinde insan olan her şey
zamanla çürür,
bozulur, sevgilim.
O yüzden cennet için uğraşmayalım.
Günahlarımla sev beni.
Sayfa 28Kitabı okudu
Şu göle bak. Şimdi o gölün büyük olduğunu düşün. Yüz katı, bin katı daha büyük. Kilometrelerce derin. Dalgalar çok daha yüksek , kırk metreyi bulabiliyorlar. Bütün balıklar farklı. Bütün bitkiler de. Şu tuzlu, tatlı değil. Ve akıntılar var... Belli nokta da sadece göl görmüş birine okyanus açıklanamayacağı fark edilirdi.
Sayfa 155Kitabı okudu
Beni oğlunu öldürmekle suçladın. Beni kocanı aldatıp uyandırmak için kullandın. Sana onu sevdiğimi söyledikten sonra Gian Andrea'yı ayartmaya çalıştın. Beni zehirledin. Ve beni hiçbir zaman incitmeyeceğini mi sanıyorsun?
Sayfa 238Kitabı okudu
''Fransa'ya git,'' Camilo.''Benden uzaklaş. Ne kadar uzaklaşırsan o kadar iyi.''
Sayfa 220Kitabı okudu
''Durun!'' dedi, sesi pencerelerin kapalı kapalı gölgeliklerinin arkasından boğuk gelmişti. Biraz uğraştıktan sonra bir kapıyı azıcık açtı.
''Bu ne olacak?'' Sepeti gösterdi.
''Sende kalsın.'' Sophie üzgün bir şekilde gülümsedi. ''Benden hatıra.''
''Hoşça kal, Sophie,'' dedi Gian Andrea yumuşak bir sesle. ''Teşekkür ederim.''
Sophie başını salladı.
Tahtıveran meydandan ayrılan araçların arkasında sıraya girdiğinde, onu bir daha hiç göremeyeceğim, onu hep aptal perukla hatırlayacağım diye düşündü.
Sayfa 209Kitabı okudu
''Tabii ki geliyorum.'' Gian Andrea ona gülümseyince kahverengi gözlerinin kenarları hafifçe kırıştı. '' Sana eşlik edeceğim. Kuzenin söylemedi mi?''
Sayfa 194Kitabı okudu