Ruhen cansız insanlar vardır, bunlar her türlü kötülüğe evet derler, yeter ki yöneticilerle ayrı düşüncede olduklarından kuşku duyulmasın.
Sayfa 123
Zamanı kolay geçirdiğimi söyleyerek seni avutmak istemiyorum, acıdan yüreğimin nasıl paramparça olmadığına şaşarsın.
Sayfa 128
Faşizm ve insan bir arada yaşayamazlar. Faşizm galip geldiği zaman insanın varlığı sona erecek, sadece içi değişime uğramış, insana benzeyen yaratıklar kalacaktır.
Sayfa 136
Ah Lyuda, benim istediğim senin genç ve güzel olman değil, istediğim tek şey iyi yürekliliğinin sadece kedilere ve köpeklere karşı olmaması.
Sayfa 190
Savaşta oğlunu kaybeden anneye karşı bütün insanlar suçludur ve insanlık tarihi boyunca bu annenin önünde boş yere kendilerini aklamaya çalışırlar.
Sayfa 209
Hepimiz acı çekiyoruz. Herkes aynı acıyı çeker, ama herkes kendince çeker.
Sayfa 218
Faşizmin kesin zafere ulaştığından tamamen emin olduğu gün dünya kanın içinde boğulacaktır. Faşizmin yeryüzünde silahlı düşmanı kalmadığı anda, çocukları, kadınları ve yaşlıları öldüren cellatlar hiçbir sınır tanımayacaklardır. Zaten faşizmin en büyük düşmanı insandır.
Sayfa 269
Dinlediği öykülerden insanın içinde sadece insanca şeylerin yaşamadığını öğrendi.
Sayfa 275
Her şey, her şey boyun eğme duygusu doğuruyordu; umutsuzluk da, umut da.
Sayfa 296
“…bizim en önemli derdimiz, vicdanımızın sesine uymadan yaşamamız. Düşündüğümüz şeyi söylemiyoruz. Bir şey hissediyoruz, ama başka bir şey yapıyoruz. Anımsarsınız Tolstoy, idamlar konusunda, ‘Suskun kalamam!’ demişti. Oysa bizler 1937’de binlerce suçsuz insan idam edildiğinde sustuk. En iyi insanlar sustular!..”
Sayfa 956 - Can Sanat Yayınları, 5. Basım, Aralık 2022