"Hayat iyi gidiyorsa, insanın aklına yaşamanın başka bir yolu gelmez; hayat darmadağın olduğunda ise, bu kaderden nasıl kaçınılabilirdi sorusuna milyon farklı yanıt beliriverir."
Sayfa 107Kitabı okudu
Aslında hiç yalnız kalmadığını fark etmişti, hep bir şeyden kaçıp yenisine tutunuyordu.
Hatta en çok yas tutarken hayvanlara benzeriz; saklanır, kıvrılıp tortop olur, birinin göçüp gittiği gerçeğini reddeder, o giden insan sanki bizim bir parçamızmış gibi davranırız.
Görüyorsun ya, insanlara ne kadar çok şey anlatırsan, kendi eski sistemlerine o kadar sıkı tutunacaklardır. Senin benim gibi insanlar, bizler birer istisnayız. Bizim zihinlerimiz esnek. Hiçbir şeye körü körüne bağlanmış değiliz. Biz aslında ağrımızı çözmek istiyoruz. Oysa çoğu insan ona bağlanmış durumda ve en ufak bir sorgulamada sana saldırıyorlar.
Sayfa 268
İşte bazı insanların kaderi budur. Kendilerini kaybederler ve bir daha asla bulamazlar.
Bomba varlığını yaşayanlar üzerinden sürdürüyordu, ölenler üzerinden değil.
Bir şey zahmetsizse, yapması da zahmetsiz sanıyoruz. Tam tersine, yapması en zor olan onlar.
Her halükarda siz belayı nerede ararsanız arayın, o genellikle en beklemediğiniz yerden gelir.
Hepimiz içten içe, çocukluğumuzu devam ettirmenin yollarını arıyoruz; o kırgınlıkları, acıları, sevgiyi, korkuyu ve utancı.
"Eskiden böyle değildin."demişti.
"Hayır"diye yanıtladı "Sadece kendim olmaya kısa bir ara vermiştim."
Sayfa 129Kitabı okudu