Bir kitap okudu
200 syf.
7/10 puan verdi
·
25 günde okudu
Ömrümüz o kadar azdır ki, bu alemde en şiddetli ihtiyaçla muhtaç olduğumuz tecrübeleri bizzat yaparak onlardan edilecek istifadeyi etmeye ömrün genişliği yeterli değildir.
Okur Takip Önerileri
Senin gibi baştan ayağa kadar hoş bir nazenini dünyanın hiçbir tarafında haber veremediler.
Belki de iyileşmek yarayı silmek değil, belki yarayı açmaktır. İyileşmek, yaranın değerini bilmektir.
Kırıklığın tek panzehri bütün benliktir.
Evren zaman şemasında ne kadar küçük olsak da her birimiz bütün tekeri döndürmeye devam eden küçük mekanizmalarız.
Eğer bütün hayatından bir şey çıkardıysam o da hayatlarımızdaki bazı en kötü anların, bizi çirkin arzularla dolduran, katlanmak zorunda olduğumuz acı ihtimali ile bizi parçalamakla tehdit eden anların aslında bize değerimizi gösteren anlar olduğudur.
Acıyı silemeyiz. Ama kim olduğumuzu ve bize ne yapıldığını kabullenmekte ve hayatımıza devam etmekte özgürüz.
Kendi acından, geçmişten bir hapishane yaratmak çok kolaydır. En iyi ihtimalle, intikam sadece faydasızdır. Bize yapılanları değiştiremez, çektiğimiz yanlışları silemez, ölüleri geri getiremez. En kötü ihtimalle, intikam nefret döngüsünü besler nokta nefreti sürekli kılar.
Geçmiş yok olmadı. Geçmiş aşılmadı ya da temizlenmedi. içimde yaşıyor. Ama bana sunduğu bakış açısı da içimde yaşıyor: özgürlüğü görecek kadar yaşadım çünkü umudu kalbimde yaşattım. Özgürlüğü görecek kadar yaşadım çünkü affetmeyi öğrendim.
Affetmek, yaşananlar ve yaşanamayanlar için hüzünlenmek, başka bir geçmiş ihtiyacından vazgeçmektir. Hayatı olduğu gibi kabul etmektir.
Bir insana bir şey yerine diğerini seçtiren ne?