“Bir an gelir ki artık eve dönemeyeceğine kadar geç olur.”
“Gençliğin kendisi başlı başına bir ödüldür.”
"Kapıyı kilitlemeyecek misin?" diye sordu Nuh. "Ya birisi zorla içeri girerse?"
"Birinin zorla içeri girmesini önlemenin en basit yolu kapıyı açık bırakmaktır," diye açıkladı yaşlı adam sağa doğru dönerek, "Bu dünyadaki en açık seçik şeydir, ama niyeyse kimse bunu düşünmez.
Sayfa 192Kitabı okudu
"Poppa!" diye haykırdım, yıllar önce öldüğünü bir anlığına unutmuş, onu gördüğüm için sevinçten çılgına dönmüştüm. Kollarımı açarak ona doğru koştum, aynı anda Poppa da kollarını uzatmış bana doğru koşuyordu.
Çarpıştık. Düştüm. Poppa da.
Kafamı kaldırıp baktığımda onun babam olmadığını fark ettim; gördüğüm şey dükkânın köşesinde yıllardır duran tahta çerçeveli boy aynasındaki kendi yansımamdı.
Sayfa 184Kitabı okudu
Nuh'un evlerle ilgili bildiği bir şey vardı: Evlerin hepsinin de birbirini dik açılarla kesen düz duvarları olurdu ve tepesine de halılar vıcık vıcık olmasın ya da kuşlar gelip kafanıza yuva yapmasın diye yağmuru kesen bir çatı kondurulurdu.
Sayfa 22Kitabı okudu
"Olduğun şeyden başka bir şey olmayı asla istememelisin."
Eğer okulda daha iyi vakit geçirmek istiyorsam , bunun için başımın çaresine bakmalıymışım , çünkü sonuçta kendimden başka kimse bana yardım edemezmiş ...
"Hayatta madalya kazanamamaktan daha kötü şeyler de vardır"
dedi Poppa.
"Gençliğin kendisi başlı başına bir ödüldür."
"Niye bilmiyorum. İnsanlar bir şekilde bana karşılar..."
Olduğun şeyden başka bir şey olmayı asla istememelisin.