Gazzâlî der ya, "Göz her şeyi görür kendini göremez." diye. Çağdaş insan nefsiyle barışık yaşamak için kendini görmemeyi sonuna kadar ertelemenin derdinde. Eh, böyle olunca iki şık kalıyor; “benim gibi iyiler” ve “senin gibi kötüler”. Böylelikle kendimizle işimiz daha başlamadan bitiveriyor.
Sayfa 65 - Profil Kitap / 4.baskı
Hani, "Nerede o eski Ramazanlar nerede o eski bayramlar?" Serzenişi vardır ya...
Hani her şey dünün kollarında güzelleşir, çocukluğun şeker pembe rengine bulanır ya...
Bayram bir demet ışıktır ruha düşen. Bayram bir demet ışıktır, derinlerden kopup yüzde tebessüm eden
Sayfa 108Kitabı okudu
Belki henüz öğrenememişti kadın, aynı yöne bakılıp da aynı şeyin görülemeyeceğini..
Sayfa 95Kitabı okudu
Hani, "nerede o eski ramazanlar nerede o eski bayramlar?" Serzenişi vardır ya...
Hani her şey dünün kollarında güzelleşir, çocukluğun şeker pembe rengine bulanır ya ....
Sayfa 90Kitabı okudu
Göz her şeyi görür kendini göremez -Gazzâlî-
Sayfa 65Kitabı okudu
Başımıza gelen musibetler bile bizim daha çok ibadet etmemize, Allah'ı daha çok hatırlamamıza vesile olmuyorsa, memleketin hâlini bilmem ama "biz"im hâlimiz hakikaten zor.
Sayfa 16Kitabı okudu
Yazık ki fakirdir gönüller, bir bebeyi sarıp sarmalayan, onu büyütüp yürüten sabır, yaşlı bir insana geldiğinde kurur son damlasına kadar.
Sayfa 96Kitabı okudu
İnsan büyüdükçe uzaklaşır. Önce kendi çocukluğundan. Sonra çocukların dünyasından.
Sayfa 96Kitabı okudu
Gelişi sevinçtir, gidişi hüzün. Ne şükrümüzün edası vardır gelen ramazanlar için, ne hüznümüzün ifadesi giden ramazanların ardından.
Sayfa 94Kitabı okudu