"Deli olmak, düşüncelerini iletmekten aciz olmak demek. Sanki yabancı bir ülkedesin, çevrede olup biten her şeyi görüyor, anlıyorsun, ama istediğini anlatmaktan, dolayısıyla da yardım bulmaktan umutsuzsun, çünkü orada konuşulan dili bilmiyor, anlamıyorsun.”
“Hepimiz hissetmişizdir bunu.”
“Hepimiz şu ya da bu biçimde deliyiz zaten.”
“İnsanların mutluluk olasılığı ne kadar yükselirse, mutsuzlukları da o kadar artıyor.”
Sayfa 87 - Dr.İgor.Kitabı okuyor
İncir Kuşları kitabından sonra...
Üç yıl sonra, Yugoslavya'nın Hırvatistan ile olan savaşı bu kez Bosna’ya sıçradı. Sırpların yaptığı katliamlarla ilgili haberler dünyaya yayılmaya başladı. Zedka, birkaç delinin aşırı davranışları yüzünden bütün bir ulusun suçlanmasının haksızlık olduğunu düşünüyordu.
"Dünyanın bütün dağlarında ,ormanlarında bir tek yaprağı bile bir başkasının tıpkısı olarak yaratmamıştır Tanrı.Oysa siz farklı olmayı delilik sayıyorsunuz."
"Anlaşılmamaktan gurur duyuyordu,çünkü tüm dâhiler bu bedeli ödemişlerdi ."
"...deliliğim devam etsin istiyorum; yaşamımı başkalarının istediği gibi değil de kendi hayallerime uygun biçimde sürdüreyim, fena mı?"
Çünkü herkes hayal kurar da yalnızca pek az kişi hayallerini gerçekleştirebilirse, hepimiz korkağız demektir.
Bu dünyada hiçbir şey rastlantı sonucu meydana gelmez.
Senin istediğinin tıpkısını isteyen biri mutlaka bulunur.
Doğru davranışları açıklayan bütün elkitapları, aşktan böyle açık açık söz etmenin hiçbir zaman doğru olmadığını yazarlardı.