Dediler.Yolun okuduğun değil,yazdığındır.
İnsan kendisinin öğretenidir,demişti hoca.
İspiyon
Ne kadar oyuncağımız varsa, o kadar ihmal edildik.
Sayfa 141 - Yapı Kredi Yayınları (1.Baskı)Kitabı okudu
“Yürürken düşleyen bir insanla, düşlerken yürüyen bir insan arasında ne fark var?” diye düşünüyor.
Sayfa 62 - Yapı Kredi Yayınları (1.Baskı)Kitabı okudu
… yürürsün, seni anlayanı bulacağın yer yok!
Sayfa 55 - Yapı Kredi Yayınları (1.Baskı)Kitabı okudu
Hayat bir aldatmaca, diyordu el ele, aldanacak ne çok şeyin varsa o kadar mutlusun.
Sayfa 22 - Yapı Kredi Yayınları (1.Baskı)Kitabı okudu
“Başka biri oluyorum," dedim sana. "Evde başka, işte başka, sokakta başka." Deniz kıyısında, ormanda, kitap okurken, film izlerken, yemek yerken, kızarken, mutluyken, sevişirken, âşık olurken başka.
Dedin ki, "Onları tanıştırsana."
YKY
Parçası Benim
" Duyan duymazdan gelen, gideni duyan geleni duymayan, bazen de tam tersini yapan kızlara anne denir..."
Sayfa 151 - YKYKitabı okudu
Parçası Benim
"...Canı ne yemek isterse onu yapan, evdekilere de- bir güzel, yediren kızlara anne denir..."
Sayfa 146 - YKYKitabı okudu
Parçası Benim
"...Anımsamak aynı hızda öldürmüyor mu insanı,bak tutundurmuyor da hayata..."
Sayfa 142 - YKYKitabı okudu