Vücud ve iç Türkce
Vücud ve iç
Beden formuna ben dediği an.
Kendini yaşamdan ayırdı insan.
Vücudun yerine denilir mekan.
Form yaranmasına söylenir zaman.
Cisime göredir zaman ve mekan.
O,yoksa ne yer var,ne de ki,zaman.
Kaybolduğumuzu hissettiğimiz zamanlar olur. Herkes de anlayamaz bunu, bu çağda insanlar kaybolduğunun farkında bile değil. Duino Ağıtları'nı hatırlayın: "Hiçbir yerde, sevgili, dünya hiçbir yerde, sadece içimizde." Kaybolduğumuzu hissettiğimizde döneceğimiz tek yer kendimiziz sevgili okur. Bu zamanda insanı ancak kendi kurtarır. Var
Keman
KEMAN
Derin bir uykudan uyanır gibiydim. Gözlerimi açmadan evvel iyice kendime gelmeyi bekledim. Etrafa bakındım. Bulunduğum yer tanıdık değildi. Neredeydim? Ne olmuştu bana? Bir türlü çözemiyordum. Yattığım yatağın hemen yanı başında bulunan pencere bir koruluğa bakıyordu. Ama ne ev ne de bu koruluk bana aşinaydı. Karnıma bir sancı girince
🍂Gülten Akın: “Şiir kimseye dokunmuyor ki.”
Sine Ergün: Gülten Akın şiiri ellinci yılını devirdi. Okur şiirlerinizle, hem dünyayı algılayışı ve bunu şiire işleyişiyle ayrıksı bir kadın şairin 1950'lerden bu yana yaşadıklarına, duygu ve düşüncelerine tanıklık ediyor hem de bu süreçte yaşanmış toplumsal olayları anımsıyor. Son kitabınız Kuş
Gitmeler ve bitmeler üzerine kurulmuş hayat...
Güzel olan her şey bir gün gider,
Güzel olan her şey bir gün biter...
Aşk biter,
Sevgili gider, ömür biter..
Geriye kalanlar ölümsüzdür...
Bu bazen,
Sıcak bir gülüş ya da bir bakış
Bir öpüş ötesinde; dudaktaki ateşten izi...
Emektar kalplerden hiç bahsetmiycem derdim ama...
Ah o kalpler, ah o kalpler!
Pandora'nın saklı sandığıdır, o kalpler!..
Nuh Karaaslan
Bakirə dünyanın günahkar qulları
İnsan itirdikləri və qazandıqları, xatırladıqları və unutduqları, sevdikləri və nifrət etdikləri, can atdığı və tərk etdikləri arasında burulğanlı bir yol inşa edir.Əgər belə olmasa idi, zənnimcə insan olmazdı. Ondan gedənlər və ona qalanlar öz həyat şüarı üzərində geniş bir debat mühiti yaradır. Təstiq edən doğru mövqedə olsa belə, oyunu özünü