Yari aşiqdən alan gün,
Canı çıxsın rəqibin,
Ay görüm od-alov
Əğyarı götürsün getsin.
Vüqar Biləcəri
Zahmetsiz rahmet,külfetsiz nîmet olmaz.
Sebzeyi yabanda mı buldu sanırsın nevbahar?
Çekti hamsînin içinde nice nice erbaîn!..
Çekmeyince erbaîni rûzgâr,
Ona yüz göstermemiştir nevbahar…
Hüdâyî Hazretleri bu beyitlerinde gönüllere şöyle sesleniyor:
“İlkbahar, o zümrüt yeşili nebâtâtı nereden buldu sanırsın? Bu uğurda hamsîn (yani elli günlük kışın) içinde nice nice erbaîn (yani kırk günlük kara kışın) kahrını çekti.
Dünya,erbaîn çilesini çekmedikçe, ilkbahar yüzünü göstermez!..”
Şeyh Sâdî,çilelerde gizli olan rahmet tecellîsini şöyle ifade eder:
“Öd ağacı tek başına güzel kokamaz.Ancak ateşin üzerine konulunca amber gibi kokmaya başlar.”
Nasıl ki bir yemek,ateş üzerinde pişmeden yenilecek lezzeti kazanamazsa; gönül de ancak çilelerin ocağında pişerek kemâle erişir.
Denizle sahilin birleştiği yerlerde bazı taşlar görürüz.Onlar asırlarca dalgalar tarafından dövüle dövüle pürüzlerinden arınmış,granit gibi de sağlam hâle gelmişlerdir. İşte insanın gönül dünyası da bunun gibidir.Zorluk ve sıkıntılara sabretmek; nefsin hamlıklarının törpülenmesine,mânen kuvvet ve metânet kazanmaya vesîledir. Bu sebeple çileler,onları doğru değerlendirebilen ârif kullar nazarında,insanı olgunlaştıran Rabbânî tecellîlerdir.
Osman Nuri Topbaş
Küçelere su serpmişem
Küçelere su serpmişem
Yâr gelende toz olmasın
Ele gelsin, ele gitsin
Aramızda söz olmasın
Simavere od salmışam
İstekana get salmışam
Bir heftedir tek galmışam
Yârim gedip tek galmışam
Ne ezizdir yârım, canım
Ne şirindir yârım, canım
Piyaleler iraftadir
Her biri bir taraftadir
Görmemişem bir haftadir
Yârim gedip bir haftadir
Ne ezizdir yârım, canım
Ne şirindir yârım, canım
Küçelere su serpmişem
Yâr gelende toz olmasın
Yâr gelende toz olmasın
- Rəşid Behbudov
open.spotify.com/track/7pbJGSwtF...
"Ako se zlo dogodi, (Eğer bir gün kötülükler olursa,)
ako me nocas pogodi, (eğer bu gece bana ulaşırlarsa,)
ja necu od smrti umrijeti, (ölüm beni öldüremez…)
Jer ja sam vojnik srece, (Çünkü ben mutluluğun askeriyim)
mene metak nece… (Mermi beni istemez)
mozes mi ubiti ljeto, (Yaz mevsimimi öldürebilirsin)
al’ zivjece proljece… (Ancak ilkbaharlar yaşayacak)"
Semaver yakıp çaya kanacaktık. Ne odun var ne od. Demi çoktan bayatladı ömrümüzün.
Səndən mənə bir ömürlük xatirə,
Məndən sənə nə qalacaq, nə bilim?
Çətin bir də daş üstə daş bitirəm,
Niyə uçdu bu qalaçıq, nə bilim...
Damağımda bal sevdanın turş dadı
Uşaq ağlım inadıma qurşadı.
Nə hönkürdü bu naqafil gurşadı?
Kimə dedim, — dedi, — ancaq: «nə bilim!»
Günlər mənə gün yazmağı unutdu,
Gülüm, günün güllərimi qurutdu.
Bu oyunda kim uduzdu, kim uddu,
Peşimanı kim olacaq, nə bilim?
Mən Arazam, səsim tutqun Arazdı,
Ha çağırdım, ha yüyürdüm, ha yazdım.
İndi daha qaynar təbim ayazdı,
İsinərmi bir od-ocaq, nə bilim...
Məmməd Araz
Gözlərindən öpərəm, dodaqlarından sənin,
Şirin sözlər asaram qulaqlarından sənin,
Saçını oğurlayıb daraqlarından sənin,
Saxlayaram cibimdə, gizli-gizli qoxlaram,
Yandıraram gecələr, gəlirsənmi yoxlaram
Əllərindən tutaram, biləyindən öpərəm,
Saçlarının gül qoxan küləyindən öpərəm,
Məni müqəddəs bilən ürəyindən öpərəm,
Öpərəm ki, biləsən mən müqəddəs deyiləm,
Nə var məndən qaçmağa, mən ki qəfəs deyiləm...
Qırmızı kəmturş şərab badələrə süzülər
Zarafatlar uzanar, ürəyimiz üzülər...
Barmaqlarım tələsər, düymələrin çözülər,
İçimə bir od düşər, titrəyər ayaqlarım,
Süd yolunda dincələr qurumuş dodaqlarım
Ürəyimin parası, gözümün bir tikəsi,
Məni yaman qorxudur dinməmək təhlükəsi.
Mən özündənrazının, eqoistin yekəsi,
Sən zəriflik tanrısı, qadının ötəsisən
Bütün xoş şeylər kimi səndəmi bitəsisən ?