günün birinde acıyı keşfeden küçük bir çocuğun öyküsü.
Kalbimin bir tarafında güzel günleri iple çeken düşsel bir çocuğun bitmeyen öyküsü var..
#AyrılıkŞarkısı
Ardımda bırakıp gül çağrısını
Ayrılık anı bu sisli şarkıyı
Irmaklar gibi akıp uzun uzun
Terkediyorum bu kenti
Ah, ölüler gibi
Ardımda bırakıp gül çağrısını
Ayrılık anı bu sisli şarkıyı
Irmaklar gibi akıp uzun uzun
Poşette ekmek öyküsü
Bir kadın ve bir adam otomobillerinden inmişti. Onbeş onaltı yaşlarında bir çocuk onları görünce "bi ekmek parası " dedi. "Bozuk yok" ,diyerek geçip gittiler. Kadın ve adam lüks bir lokantaya brunch için girdiler. Tabaklarını alıp çeşit çeşit açık büfe ziyafete kondular. Bir termos ta sıcak çay.. yedikleri önlerinde yemedikleri ya...
Tam o sırada ekmek parası diyen çocuk sokağın köşesini dönmek üzereydi ki, biri kırmızı kanlar içindeki çıplak ayaklarıyla her bir adımda kalp izi bırakarak kaldırımda , bembeyaz bir kıyafete bürünmüş ona doğru yürümekteydi.. elinde beyaz bir tabak içersinde o pahalı lokantanın çeşit çeşit ziyafet ürünleri... Çocuk afalladi.. beyazlı kişi elindeki tabağı çocuğa doğru uzatarak, bunlar senin ,dedi. Çocuğun elinde artık ekmekleri topladığı poşetler vardı, tabağın içindekileri poşete doldurdu, tam o beyazlı melek "hayır bunlar artık yemek değil, bunlar senin" demeye kalmadan
... Çocuk " ben alışkınım, olsun" dedi...
Beyazlı melek kanlı gözyaşını içine akıtıyordu.. tam çocuk gidecekken , bir kutu baklavayı eline tutuşturdu.. çocuk "teşekkür ederim" ,dedi.. beyazlı melek, çocuğun yılgın ve şaşkın bakışları arasında kaldırımda kanlı ayak izlerini bırakarak biraz yürüdü ve bir parıltıya dönüşüp gökyüzüne doğru uçtu..tam o sırada gökte bir yıldız kaydı..
Bastian Balthasar Bux'un,Karl Konrad Koroander'in Dükkanından çaldığı kitapla başlar hikaye.Kitapta Fantazya adında bir ülke vardır.Bu ülke dünya ile bağlantılıdır.Ve bu ülkenin çocuk imparatoriçesi hastadır.Çocuk imparatoriçenin hastalığıyla birlikte Fantazyayı yavaş yavaş tüketen bir hiçlik başlar.Çocuk imparatoriçenin iyileşmesi bir
Hz Rümeysa gibi eş nasip etsin..
Yunus Emre diyor ki:
"Bu dünyada aşksız bir tek kişi bile yoktur. Herkesin bir nesneye sevgisi vardır. Allah'ın yarattığ bu dünyada yüz bin türlü sevgi vardır, sana hangisi layıksa onu seç! Allah'ın yarattığı yüz bin sevgi var; sen bunlardan kendine layık olanı seç. Fakat bu yüz bin sevgiyi iki başlıkta değerlendirmek gere kir: