Kendime Etkinlik
Es-Selâmu Aleyküm.
Zaman ne de çabuk geçiyor, ömür sessiz sedasız bitiyor. Geçen yılki Ramazan etkinliği daha dün gibi gelirken ve üç aylardan Recep, Şabana doğru son sürat koşarken... vaktin ağzını açıp içine anlam basacak bir şeyler yapmalı.
Bu farkındalıkla davranışçı bağımlılıklarla ilgili tez araştırmaları yapar ve manevi rehberlik okumalarına hız vermişken, okumak yetmez pratik de lazım diye düşündüm. Sağolsun bir dostum en azından sistemli yaklaştığım ilk danışanım (deneğim) olma talih ya da talihsizliğine erişti. :) Rutin terapi seyri dışında günlük 10 sayfa Kur'an-ı Kerîm meal/tefsiri okuyup kafamıza takılanlar veya ilhamlarımızı konuşma şeklinde bir pratik geliştirdik.
Bu etkinlikte Kuran'ın şifrelerini çözme, sır ve gizemlerini aralama gibi bir hadsizlik değil fakat hayata geçirilebilecek somut manevi ders ve pratikler nasip olursa paylaşmaya çalışacağım. Hedefim günlük 10 sayfaya sadık kalmaya çalışarak Ramazan bitmeden bir döngüyü bitirmek. Dünyanın meşguliyeti içinde bunu alışkanlık haline getirmek zor olsa ve ipin ucu kaçınca kalmaya meyilli olsa da özellikle sabah namazdan güneş doğuncaya kadarki vakitte ki sünnettir, bu okumalar için ayakta kalmaya kendimi alıştırmak ikincil hedefim olacak.
Bu mütevazi fakat samimi, sevgi, merhamet, maneviyat, şifa, hidayet, rıza velhasılı yitiğimiz neyse onu arayış trenine hepiniz davetlisiniz!
VÜS'AT O. BENER OKUMA ETKİNLİĞİ
"Seni seviyorum. Yanlış anlama : çok fazlanı değil, sen eksiğini."
Şimdi o böylesine güzel anlatırken aşkı, umudu, hayatı, yalnızlığı, hasreti..
Bir de ondan dinlemek gerekmez mi?
Onlarca farklı pencereden bakacağız belki ama çok güzel şeyler göreceğimize eminim.
Bırakalım kendimizi onun kelimelerine, sitem etsin arada
"Hayal, ipleri elden kaçırmaktır. Oysa öyle bir dünyada yaşıyoruz ki o ipin ucu sizin elinizden bir kaçtı mı, hemen bir başkasının eline geçiveriyor. Ondan sonra siz hayal ediyorsunuz, ama bir başkası yaşıyor. "🍂
İsmet Özel
Umutlar besledik upuzun dünya boyunca... Şimdi ipin ucu kaçırılmış bir uçurtma misali sözülüyor göklerde... İzliyoruz öylece..
Sorgulanmamış bir hayat yaşanmaya değmez ! ! !
İnsan ne kadar cahilse, açıklayamadığı olaylara da o kadar Tanrısal anlamlar yükler.
Basit bir örnek: İkinci dünya savaşı sırasında, çok ilginç bir olay yaşanır. Papua Yeni Gine’nin Kuzey Doğu’sunda Japonların bölgedeki ilerleyişini durdurmak için bir Amerikan hava üssü inşa edilir ve bölgeye yoğun bir şekilde hava kargo ikmalleri başlar. Üssün yakınlarındaki Asmat bölgesinde ise daha önce modern dünya ile hiçbir teması olmamış kabileler bulunmaktaydı. Havadan ikmal kutuları paraşütle atılırken kimi zaman bu erzaklar kabilelerin olduğu bölgeye de düşmekteydi. Amerikan askerleri de sorun çıkmaması için onları ellemiyordu.
Savaş bitip seneler sonra savaş belgeseli çekmek isteyen bölgeye giden araştırmacılar, son derece ilginç bir manzarayla karşılaştılar. Bölgedeki yerli halk bambu ağaçlardan birebir bir ‘Amerikan kargo uçağı yapıp ona tapmaya’ başlamışlardı. Onlara göre göklerde uçan bu Tanrı uçaklar ilahi kattan onlara yemek ve gıda gönderirken bir süre sonra yardımları bitince kabile Tanrı uçakları onlara kızdığını düşünüp bambudan heykelleri yapıp ona saygılarını sunmaya başlamışlar ki tekrardan tanrıları onlara erzak kutusu göndersinler.
Anlıyorsunuz değil mi bir dinin ortaya çıkması kimi zaman bu kadar basittir. Anlamadığımız bir şey ilahi nitelikler atfederiz. Ona uygun ibadetler uydururuz, bayramlar üretiriz, onu sorgulayanları asarız ve daha sonra ipin ucu kaçar gider…
Not, yayına ait adres linki : youtu.be/Y3aIKWbddEA?si=...
Hayal, ipleri elinden kaçırmaktır. Oysa öyle bir dünyada yaşıyoruz ki o ipin ucu sizin elinizden bir kaçtı mı hemen bir başkasının eline geçiveriyor. Ondan sonra siz hayal ediyorsunuz ama bir başkası yaşıyor..
İsmet Özel
Derdim oldu söylemedim
Dedim vaktimiz dar
Onda da üzülmeyelim..
Halimi anlatsam anlar mısın?
İpin ucu bir kaçarsa beter yanarsın
Yanlış bir şey düşünme nolur
Bende ahın kalmasın..
Hayatımın olmaz, olmaz bir yerindesin
Ama olmazsa da olmaz gibisin
Çok yakaladım kendimi seni düşünürken
Kovdum ama hala hala burdasın..
(Ceylan ertem - Kovdum)
Kim hafifletebilir içime oturan taşı
Nerden tutunduysam ipin ucu bedenim
Boynumun borcu gibi örtündüm ıssızlığı
Nilüfer Altunkaya