Bunun anlamı, Allah (ﷻ)'nin kendi nefsi için isbat ettiği ve Resûlü (sav)'in O (ﷻ) için isbat ettiği isimleri ve sıfatları Allah için isbat etmek; Allah'ın, kendi nefsinden nefy ettiği, ve Resûlu (sav)'in O (ﷻ)'den nefyettiği noksanlıkları ve kusurları, tahrîf etmeden, ta'tîl etmeden, tekyif etmeden ve temsîl etmeden Allah'tan nefyetmektir. Çünkü Allah (ﷻ) şöyle buyurmuştur:
"Hiçbir şey, O'nun misli gibi değildir. Ve o Semi'dir, Basir'dir."(21)
Yine Allah (ﷻ) şöyle buyurmuştur:
"Artık Allah için meseller darbetmeyin. Muhakkak ki Allah bilir ve siz bilmezsiniz."(22)
Âyetu'l Kürsî'de, İhlas Sûresi'nde, Allah'ın isimlerini ve sıfatlarını zikreden Mekkî sûrelerin çoğunda ve Medenî sûrelerde -hatta Kur'ân'ın çoğunda- bu husus varid olmuştur.
(Mücmel Selefî Sâlih Akidesi)
*(21) Şûrâ Sûresi, 11.âyet
*(22) Nahl Sûresi, 74.âyet