Bir kalp manifestosu;
Modern hayat, teknoloji, markalar, alışveriş merkezleri, kalabalıklar, dört bir yanımızı sarıyor.
Hayatımızı, kalbimizi çalmak istiyorlar…
Bize “siz de sıradanlaşın, makinenin bir parçası olun, artık teslim bayrağını çekin” diyorlar.
İçten, karşılıksız davranışları terk edip kendileri gibi rol yapmamızı bekliyorlar.
Çocuklar
BİLİYOR MUSUN?
Ne istiyorum biliyor musun? Herhangi bir semtin, herhangi bir kaldırımında, yanından geçen biri benim parfümümü sıkmış olsun. Sen de o parfümü, gözlerin dola dola korkarak ciğerlerinin en arkasına kadar çekmiş ol. Sonra kaldırıma otur sessizce, saatlerce ağla. Sadece hatırla. Başka bir gün, aşık olduğunu sandığın her insana sarılırken karşındakinin ten kokusuyla benimkini karşılaştırırken bul kendini. İçinden; ‘’Ne yapıyorum ben?’’ derken, pılını pırtını toplayıp ‘’Eve gitmem gerekiyor’’ bahanesiyle, her neredeysen çık ordan. Yolda yürürken, yanlışlarını gör. Hatalarını gör, beni gör. Televizyonda bir diziyi izlerken ya da film hiç fark etmez, o diziyi benim izleyip izlemediğimi bilip bilmediğimi merak et. Öyle merak et ki, arayıp sormak gelsin içinden, ama arama. Arayamayacak kadar yüzsüz şekilde, aşık kal bana. Herhangi bir gazetede burç yorumuna rastladığında, benim burcumu da okumaya devam et. Yeni aldığın her kitabı almadan önce, ‘’o bunu önerir miydi acaba?’’ diye düşünürken aslında hayatta bazı şeylerin ne kadar imkansız olduğunu öğren. Günün bitiminde, gece yastığa başını koyduğunda benim sana öğrettiklerimi kimle, nasıl, ne uğruna kullandığını tart kafanda. Kendinden nefret et, ailenden nefret et, beraber olduğun her insandan nefret et. ‘’Beni sev’’ demiyorum. Ama şu şarkıyı dinlediğinde, herhangi bir nakaratında, göğsünün olduğu yerde bir yerlerin biraz acısın, nolur. Biraz acısın be. Biraz.
ARDA EREL
Yazın ortalarında bir çay bahçesinde çalışıyordum, saat 02:40 civarında falan işten çıktım. Mekân evim yakındı zaten, yürüyerek gidiyordum. Yolda banklarda adamın birisini gördüm, oturuyordu birkaç şey yazıyordu. Merak edip yanına gittim, şarapçıydı bu abi, 50lerinde falandı. İçiyor, ağlıyor, yazıyordu. Selam verip oturdum yanına, konuşmuyordu ve
Cemal Süreya'ya ait olmayan dizeler
* Bu ileti ekşi sözlükte Cemal Süreya adıyla paylaşılan sahte iletileri araştırıp ortaya koymuş olan "don tshort" isimli kullanıcının paylaştığı entry'den alınmıştır.
Aşağıda alıntıladığım dizelere 
Cemal Süreya
Seni ben canımın içinde sakladım. Kalbimin ta derinliklerinde…
Denize ilk kez giren çocuk masumiyetiyle seviyorum seni. Boğulacakmışım gibi.
Kalbim; ki kendisine kefilim. Adınla uyandı bu sabah.
Ey sevgili; heyben acıyla dolar da nefes alamazsan gel. Huzur bulacağın kıyılarım senindir. Umutların solar kurur da su bulamazsan beraber