En çokta fesleğen kokusunda,
Sıcak ekmek buğusunda
Yaprağa düşen çiğ tanesinde,
Gökyüzünde zühre yıldızında,
Adını yazdığım her köşe başında,
Yolunu beklediğim her kaldırım taşında,
Bozkırda gelincik tarlasında,
Seni bildim, seni yaşadım.
Kara düşen kan damlası,
Bozkırda yılkı atları,
Saçlarına değen seher yeli,
Bir de iki dudağının arasında canım...
Her şeyde bir parça sen,
Beni tepeden tırnağa senden ibaret kıldı,
Sana dair ne varsa...
SEN YOKSUN
Dalgalar öperken kayalıkları,
Mavi asumanda üç beyaz martı,
Açıkta salınan nazlı sandalı,
Bulursun burada lakin ben yokum.
Ten burada eylenir, cansa tenhada,
Buradan ziyade, belde, bozkırda,
Emanet ettiği düştü hatrına,
Bulursun orada lakin sen yoksun.
Her ne vakit gelir ummana dalar,
Bir hayale dalıp teselli arar,
Bir martı seslenir bahanesi olur,
Uyanır hayalden lakin sen yoksun.
Bilgili
Akkum, 25 Mayıs 2024
En sevdiğim şiirlerden
Geceyarısı, karanlık bir bozkırda
Işıklar içinde akan bir tren kadar yalnızım
içinde onca insan, içinde dünya...
Soluk soluğa, demirden bir ırmağa mahkum
Ve bilmeyen sonsuzluk nedir,
Haklı olan kim bu kargaşada?
Ateş ve su, yaşam ve ölüm, irin ve şiir
Ucu bucağı olmayan bu çığlığın
Ortasında nasıl barışılabilir?
Anlamak isterim, hangi yasa
Bir
Bütün suyunu dışarı terleyen,
Kuru ota döndürdün beni.
Kırkına ermeden, neden?
Kış odasında camda buğu şimdi nefesim. Bozkırda erguvan rüzgârdı eskiden.
Birhan Keskin
Geceyarısı, karanlık bir bozkırda
Işıklar içinde akan bir tren kadar yalnızım
İçinde onca insan, içinde dünya...
Ahmet Erhan