Prometheus'tum çiviyle çakılırken taşlara
Ciğerimi kartallara yedirdim
Spartakus'tüm köleliğin çığlığında
Aslanlara yem oldum, tükendim
Kör kuyuların dibinde Yusuf'tum,
Kerbela çölünde Hüseyin
Zindanlarda Cem Sultan, sehpada Pir Sultan
Kaçıncı ölmem, kaçıncı dirilmem bu?
Bedenimi almaya gelen azrailin pençesinde sevdim ben seni...
Ben gönlümün ayak bağını
Senin kapına astımda geldim,
Ben gönlümün gözyaşlarını
Senin yollarına döktüm de geldim,
Ben gönlümün ateşini
Senin gözlerinden aldım da geldim.
Vurgunum Yorgunum
Murat Göğebakan~
Kahretsin, ben seni gece ile gündüzün arasında sevdim, yâr
Bedenimi almaya gelen Azrail'in pençesinde sevdim ben seni
Kahretsin, işte öyle sevdim, öyle yandım ben sana yâr
Bazen Prometheus oldum çarmıha gerilircesine
Bazen Spartaküs oldum aslanlara yem olurcasına
Bazen Cem Sultan, ilmiği boynunda Pir Sultan oldum, yâr...
Yağmur gibi yağar başıma taşlar
Şu ellerin taşı hiç bana değmez.
İlle dostun bir tek gülü yaralar beni.
Pir Sultan Abdal
Cem Adrian
youtube.com/watch?v=9HW7OQw...
ŞEHZADE KATLİAMLARI ÜZERİNE
Türklerde Kut anlayışı gereği ( Hanedan soyundan gelen herkesin kanı kutsaldır ve bu hanedan üyeleri saltanatta hak sahibidir.) Bursa, Muradiye Türbegahı sayısız şehzadeye ve oğullarına ev sahipliği yapmakta. Katlettirilmeleriyle Avrupa’yı mutluluğa boğan iki önemli şehzade vardır. Biri Cem Sultan diğeri de Şehzade Mustafa’dır. İkisinin temel özelliği Fatih’e en çok benzeyen, onun gibi dirayetli, otoriter, bilime önem veren ve güçlü karakterleri ile Devleti Aliyye’yi zirveye taşıyacak olan lider vasıflarına sahip kişiler olmasından dolayı Avrupa’yı ölümleri sevince boğmuştur. Bir yerde şehzade türbesi görürseniz bilin ki kardeşi tarafından katledilmiştir… III. Murad’ın oğlu 100’den fazla kardeşini boğduracaktır…
Sinemaya gidiyorum ve görüyorum ki Ahmet Kaya'nın hayatı, bir kaç hafta önce Cem Karaca'nın hayatı, daha önceleri Bergen, Müslüm Gürses ve hatta bir atın, dolayısıyla bir jokeyin hayatı filme alınmış. Toplum olarak popülizmi seviyoruz, bunlar normal. Filmi yapılmasın, demiyorum. Yapılabilir. Kendi adıma söylüyorum bu insanların hayatları beni ilgilendirmiyor, bana hiç faydası olmayan insanlar. Ne bir ders alacağım hayatları var ne de hayat felsefeleri beni ilgilendiriyor.
Bizim daha önemli değerlerimiz var: Cahit Arf, Pir Sultan Abdal, Yunus Emre, Aşık Veysel, Karacaoğlan, Dadaloğlu, Aziz Sancar, Orhan Veli, Halil İnacık, Safiye Ali, Türkan Saylan, Oktay Sinanoğlu, Osman Hamdi Bey, İbrahim Çallı, Cemal Reşit Rey, Afife Jale, Şeyh Bedrettin, Ali Nesin, Aziz Nesin, Cengiz Han, Balım Sultan, Hacı Bektaşi Veli, Alper Tunga, Ömer Seyfettin,... ve daha nice aklıma gelmeyenler. Bu değerlerimizin hayatları daha mı az önemli filmi yapılan insanlardan? Merak ediyorum ve umuyorum ki bu biyografik furya, bir gün bu değerlerimize de yer verir.