Kısas-ı Enbiya Ve Tevarih-i Hülefa İletileri

~Resûl-i Ekrem ve Fahr-i Âlem Muhammedü'l Mustafâ sallallâhü aleyhi ve sellem hazretleri~ hilkatçe ve ahlâkça nev-i benî âdemin ekmeli idi. Hep, enbiyâ-i ʻizâm aleyhimü's-salâtü vesselâm hazarâtı, tâmü'l-âzâ ve güzel yüzlü olup Habîb-i Hüdâ, onların en güzeli idi. Mübârek cismi güzel, hep âzâsı mütenâsip, endâmı gayet matbûʻ, alnı ve göğsü ve iki omuzlarının arası ve avuçları geniş, boynu uzun ve mevzûn ve gümüş gibi saf, omuzları ve pazuları ve baldıları iri ve kalın, bilekleri uzun, parmakları uzunca, elleri ve parmakları kalınca idi. Mübârek karnı göğsü ile berâber olup şişman değil idi ve ayaklarının altı çukur olup düz değil idi. Uzuna karîb orta boylu, iri kemikli, iri gövdeli, güçlü kuvvetli idi. Ne zayıf, ne semiz, belki ikisi ortası ve sıkı etli idi. Mübârek cildi ise ipekten yumuşak idi. Kemâl-i îtidâl üzre büyük başlı, hilâl kaşlı, çekme burunlu, az değirmi çehreli ve söbüce yüzlü idi. Şişman yüzlü ve yumru yanaklı değildi. Kirpikleri uzun, gözleri kara ve güzel büyücek ve iki kaşının arası açık, fakat kaşları birbirine karîb idi. Çatık kaşlı değil idi. Ve iki kaşının arasında bir damar var idi ki, vakt-i gazabda kabarıp görünür idi Ahmet Cevdet (1331). Kısas-ı Enbiyâ ve Tevârîh-i Hulefâ.