Nurullah Genç
Adın Senin
Saçlarına can veren yıldızlar nerde gülüm
Hangi ferman dokundu bakışlarına senin
Belki sahrada değil, şimdi göklerde gülüm
Taşıyor bulutları gözlerinde, nazenin
Muhteris aynaların eskidiği yerdesin
Yüzünde en çaresiz devlerin günahı var
Zamanı sonsuzluğa bağlayan mahşerdesin
Divan-ı harbe giden yiğitlerin ardında
Kanayan kitaplara gül götüren yağmurum
Hüznü bir tabut gibi buluyorum derdinde
Senin toprağın için çırpınıp ağlıyorum Memnû bir zerrin kadar edâlı ve soylusun
Gamzelerinde nazlı kıvılcımlar gizlenir
Bağbozumunda bile yediveren boylusun
Gün olur ki, kalbinde gözlerim filizlenir Bu sevda dayanılmaz bir ağıttır zülfünde
Rüzgarın her bûsesi içimde kurşun olur
Yıldız kayar, ay susar geceye güldüğünde
Dağda çiğdem solarken çölde ceylan vurulur Ben bu yol ayrımında sensiz olsam ne çıkar
Kahra göçen kuşların kanatlarında kaldın
Ölümün gözyaşları bir gün hicranı yıkar
Tarihe bir sır gibi düşer senin de adın
Bu, burada kalsın.
Üç kişiden sakın ;
“Seni yoksulluğa düşmekle korkutarak iyilik yapmana mânî olan cimriyi”
“Büyük işler karşısında azmini kıracak korkağı”
“Gözünü hırs bürümüş, muhteris kimselerle dost olma ve istişâre heyetine alma!”
Hz. Ali
Bu çağın anahtar kavramı
"kifayetsiz muhteris"lik.
Bütün nehirler ona dökülüyor.
Fazileti olmayan insan , hayvanların en kirlisi,en vahşisi ,en muhteris ve en doymak bilmez olanıdır.
Aristoteles
Fazileti olmayan insan, hayvanların en kirlisi, en vahşisi, en muhteris ve en doymak bilmez olanıdır.
Aristo
“Harese nedir bilir misin oğlum? Arapça eski bir kelimedir. Bildiğin o hırs, haris, ihtiras, muhteris sözleri buradan türemiştir. Develerin çölde çok sevdiği bir diken vardır.
Deve, dikeni yedikçe ağzı kanar. Tuzlu kanın tadı, dikeninkiyle karışınca bu, devenin daha çok hoşuna gider. Kanadıkça yer, bir türlü kendi tadına doyamaz ve engel olunmazsa kan kaybından ölür deve. Bunun adı haresedir.
Zülfü Livaneli / Huzursuzluk Kitabı
Hırs , ihtiras, Haris gibi kelimeler buradan gelır.
Birde bu acıdan bakmakta fayda var 🤔