canım Behçet Aysan..
ADNAN SATICI : Bir şiirini " yaktım gemilerimi " diye bitiriyorsun.
Niçin yakıyorsun gemilerini ?
("Aşkın da Köle Çağı Vardır" şiirine gönderme yapılıyor.)
BEHÇET AYSAN : ...Ölü toplumlar insan ilişkilerini meta ilişkilerine dönüştürmekle kalmazlar.
Yabancılaşma da yalnızca emeğin nesneleşmesi, insanın kendi varlığına karşıt bir güçle karşılaşması değildir.
İnsanın insandan, doğadan, yaşam eyleminden uzaklaşmasıdır.
Sonuçta yaşamın kendisi araç olmuştur.
Yaşam bir araç olmaya indirgenmiş, araca dönüşmüştür.
Bu bir hastalıktır, hem sosyal hem de psişik.
Sınıflı toplum uygarlığıyla ortaya çıkan bir hastalık.
Erich Fromm, "normalin patolojisi" diyor.
Normalin patolojisini yaşayan kitle temeli üzerinde ; sado-mazoşistik, şizoid bir kültür yapılanır.
Yaşanılan gerçeklik ile algılanan gerçeklik arasında bölünme ortaya çıkmıştır.
Dünyayı olduğu gibi değil de, burjuvazinin istediği gibi görmenin adıdır körleştirme ideolojisi.
Bu nedenle ;
çürüyenle yıkılacak olanın bağlarını koparmaya,
palamarlarını çözme anlamında gemileri yakmaya,
gelecek olana gitmek için,
yarına gitmek için " gemileri yakmaya " evet...
*YARIN DERGİSİ (Ocak, 1984)
“Sanki gelme diyor, sanki gel diyor,
varınca kapısından kovuyor beni,
umudunu kesme diyor...”
- Adnan Satıcı, Yağmurdan Sonraki Güneş
Büyük konuşmamalı insan birgün yenilebilir
Adnan satıcı
“Hiç yaşamamış ve hiç ölmemiş gibiyim artık!”
Adnan Satıcı
Artık git ben ardından toprak olur gelirim
Adnan satıcı
Nereye
O uysal saçlarınla nereye, hem sen nereye
Nereye ey gözleri gurbet
Sınadım kendimi hep başka biçimlerle
Her iklimde dondum, her aynada hiç
Yüzünü dön Yüzünü dön
Can aynam paramparça...
Adnan Satıcı
Acıya süreğen yurt olamaz insan
Bulut olup dağılır içimizdeki keder
Adnan satıcı
Nereye
O uysal saçlarınla nereye, hem sen nereye
Nereye ey gözleri gurbet
Sınadım kendimi bir başka biçimlerle
Her iklimde dondum, her aynada hiç
Yüzünü dön
Yüzünü dön
Can aynam paramparça...