Kader yaşamın en büyük parçası olan zaman kavramını hiçe sayan konumdadır. Konum itibariyle kaderin seçimlerini iyi yapmış olması onun ve içerisinde bulunan cevherin seçmiş olduğu zamansal mekanizmaları değerli durumda görmesinden kaynaklanmaktadır. Kaderin tek ana özelliği anın ve zamanın ötesinde birtakım olaylar bütününü görmek istemesinden meydana gelen harekât tarzlarını iyi bilmesindendir. Tek bir an tek bir bakış kaderi değiştirebilir mi? İşte bu sorunun cevabı bana göre şöyledir; Kader çizgisi ufuk çizgisinden farklı tutularak zamansız tekrarlarda sonuç alınamayacak noktada bulunurken mekânın tasarımsal değerleri kaderi iç farklara bölerek sekrar düzeylerini oluşturmaktadır. Kader ve olay ufku çizgileri, an geçişlerini matematiksel anlamlara bilinmedik diyarlardan kaynaklanan nemelazım motifleri değişimlere ayak uyduracak boyutta dönüştürmektedir. İşte bu durum kaderin bizleri nasıl tek farkla dönüştüreceğinin göstergesidir. Sonuç olarak kader çizgisi kaderin boyutsal anlamını ve olaylarını değişkenlere bağlayarak zamansız alan yaratacaktır. Saygılarımla...
Sesimi duyabilir misin mısralarımdan?
Ya içimden geçenleri
Demir almaktan korkan düşünceleri
Ne ara ıskaladım da bulamıyorum isteklerimi?
Bir gardrop dolusu yalnızlığı ne ara doldurmuşum bedenime de bulunamıyorum
El salladığım yarınlar farkedilmeyi bekleyen gamzemi
Nereye savurdu da tutunamıyorum
Ne hicran rüzgarı ne de ufuk çizgisi
Silemedi ayak izlerimi
Döktüğüm ben miyim?
Yoksa
Dökeceklerime mi gebeyim?
29/2/2024
Pınar PEKĞÖZ
Sizinle bişeyler paylaşmak istiyorum :))
Biraz geriye doğru, yaşadıklarıma/yaşayamadıklarıma baktığımda hep bir arayış halinde olduğumu görebiliyorum. Dünyaya gönderilmemizde bir gizem olduğunu ve bunu çözmeye çalışmanın ise en önemli sınavlarımdan biri olduğunu hep hatırlattım kendime. Bence İnsan bir sır ve bu sırrın çözüldüğünü zannettikçe
Bir işçinin, elinde ekmekle evine döndüğü o yerdedir mutluluk.
Akşamüstü, çocukları cıvıldayıp dururken
Derin bir iç çekiş, tatlı bir yorgunluk
Ve yüzüne yayılan gülümseme birden ...
Yaşamın Ufuk Çizgisi, Ahmet Erhan
Havanın sıcaklığına nefesin sebep. Aydınlığa gülüşün. Saçlarını savurunca eser rüzgâr. Ufuk çizgisi gözlerinde kaybolur. Parmak uçlarınla dokunduğunda canlanır bütün varlıklar. Papatyalar ayak izlerinin olduğu yerde büyür. Kıskanılır dudaklarına götürdüğün çay bardağı. Omzuna aldığın şalın. Omuzlarına dökülen saçların. Bir mucizedir seninle aynı gökyüzünün altından olmak. Yaşadığımın farkına varmak.
Çünkü, sen güzel olan her şeye sen sebepsin
Güzel olanı görme sebebimsin..
Ümit ÜSKÜDAR